Greek: Η πιο διαβόητη θηλυκό εγκληματίες και δολοφόνοι:

Γυναίκα εγκληματίες. και κατά συρροή δολοφόνου: Aileen Wuornos
Aileen Wuornos ήταν ένας κατά συρροή δολοφόνο, ο οποίος εκτελέστηκε το 2002 για τη δολοφονία των πέντε άνδρες κατά τη διάρκεια ενός έτους. Πριν άρχισε να σκοτώσει, Wuornos είχε εργαστεί ως πόρνη για πολλά χρόνια, μέχρι που συνάντησε έναν καθαρίστρια ξενοδοχείου, με τους οποίους άρχισε μια σχέση. Οι δύο άρχισαν ληστεία και τη δολοφονία των πελατών της, αφού αποφάσισε ότι τα χρήματα που έκανε από μόνη της πορνείας δεν ήταν αρκετά για να τα βγάλουν πέρα ​​με. Κατά τη διάρκεια της δίκης της, ισχυρίστηκε ότι όλοι οι άνδρες που σκοτώθηκαν ήταν είτε βιαστές ή αποπειράθηκε να την βιάσει. Λίγο πριν ήταν να εκτελεστεί, που ζήτησε την τελική γεύμα της να είναι ένα απλό, μαύρο φλιτζάνι καφέ.

Γυναίκα εγκληματίες: Andrea Yates
Διαβόητο για τη δολοφονία των πέντε παιδιών της, Andrea Yates κατοικεί σήμερα σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο ελάχιστη ασφάλεια, αφού βρέθηκε ένοχος λόγω παραφροσύνης το 2006. Μετά από χρόνια κατάθλιψη και πολλαπλές απόπειρες αυτοκτονίας, που τελικά μένουν μόνοι με ακριβώς αρκετό χρόνο για να σχεδιάσετε ένα μπάνιο και να πνίξει κάθε ένα από τα παιδιά της ένα-ένα. Μετά από πνιγμό τους, έβαλε νεότερος γιους της στα κρεβάτια τους, αφήνοντας την παλαιότερη στην μπανιέρα μαζί της μόνο την κόρη στην αγκαλιά του. Πριν από τη σύλληψή του για τις δολοφονίες, κάλεσε τον σύζυγό της στην εργασία και απλώς επανέλαβε την φράση "Ήρθε η ώρα" ξανά και ξανά.

Infamous θηλυκό εγκληματίες: Griselda Blanco
Γνωστή ως κοκαΐνης νονά, Griselda Blanco ήταν ένα από τα πιο άγρια ​​και διαβόητη άρχοντες των ναρκωτικών στην ιστορία του εμπορίου κοκαΐνης. Μετά από μια βίαιη ανατροφή που δένονται μαζί με μια σειρά από εγκληματικές πράξεις, Griselda βρήκε τελικά το δρόμο της στην επιχείρηση κοκαΐνη, όπου έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο σε ό, τι θα γινόταν γνωστή ως κοκαΐνη Cowboy πολέμους της δεκαετίας του 1970 και του 1980 στο Μαϊάμι. Blanco ήταν γνωστή για την παραγγελία βάναυση δολοφονίες όταν αντιμαχόμενες με άλλους άρχοντες των ναρκωτικών και για τη λειτουργία της επιχείρησής της, ακόμη και ενώ εκτίουν ποινές φυλάκισης σε όλη τη ζωή της. Μετά την απέλασή του στην Κολομβία, πέρασε το υπόλοιπο των ημερών της εκτελούν πλόες του εμπορίου της, μέχρι που πυροβολήθηκε δύο φορές στο κεφάλι από ένα ληστής ιππασία μια μοτοσικλέτα στις 3 Σεπτεμβρίου, το 2012.

Διαβόητη εγκληματική: Stacey Castor
Stacey Castor είναι η γυναίκα που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που ονομάστηκε "The Black Widow" για τη δολοφονία των δύο συζύγους της και την απόπειρα δολοφονίας της κόρης της μεταξύ 1999 και 2007. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι δολοφονήθηκε πρώτο και το δεύτερο άντρα της μέσα από δηλητηρίαση αντιψυκτικού και είχε ακόμη δύναμη που τρέφονται με το δεύτερο σύζυγό της το υγρό χρησιμοποιώντας ένα baster γαλοπούλα. Όταν συνειδητοποίησε ότι η αστυνομία μπορεί να έχουν ανακαλύψει ότι είχε σκοτωθεί συζύγους της, προσπάθησε να δηλητηριάσει την κόρη της με παυσίπονα σε ένα οινοπνευματώδες ποτό και το πλαίσιο της για τη δολοφονία τοποθετώντας ένα σημείωμα αυτοκτονίας δίπλα σε κωματώδη κατάσταση το σώμα της. Δυστυχώς για Stacey, η κόρη της επέζησε και Castor στάλθηκε στη φυλακή.

Γυναίκα ποινικό: Patty Hearst
Κατά τη στιγμή της απαγωγής της, Patty Hearst ήταν ένας πλούσιος κληρονόμος και ηθοποιός ο οποίος είχε ως στόχο από την ριζοσπαστική αριστερά κίνημα, γνωστό ως Απελευθερωτικού Στρατού Symbionese. Αφότου απήχθη, Hearst αργότερα φαίνεται να έχει παραιτηθεί γονείς της και να έχουν προσχωρήσει στο SLA, προκειμένου να στηρίξει αιτία και ληστεύουν τράπεζες μαζί τους. Παρά την αίθουσα του δικαστηρίου της άμυνας ισχυρίζεται ότι είχε υποστεί πλύση εγκεφάλου, Hearst αργότερα φυλακίστηκε για το ρόλο της στις ληστείες SLA. Τελικά, όμως, Hearst κυκλοφόρησε? Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ μετέτρεψε την ποινή της και ο Πρόεδρος Κλίντον σκούπισε ρεκόρ της καθαριστεί μέσω μιας προεδρικής χάριτος.

Διαβόητη εγκληματική: Bonnie Parker
Το μισό του περιβόητου Bonnie και Clyde δίδυμο, Bonnie Parker ήταν μέλος της συμμορίας Barrow που γυρίστηκε το δρόμο του μέσα από πολλές κλοπές πριν από τη διάλυσή της το 1934. Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει απόδειξη ότι Bonnie πυροβόλησε ποτέ ένα άτομο κατά τη διάρκεια της Bonnie και Clyde ξεφάντωμα εγκλήματος, αλλά μάλλον ήταν καλή εμφάνιση της, που οδήγησε το δυσάρεστο δίδυμο στην εθνική φήμη. Παρ 'όλα αυτά, Bonnie συνάντησε τέλος της, όταν ένα posse των αστυνομικών Τέξας και τη Λουιζιάνα ενέδρα των αυτοκινήτων τους και πυροβόλησε τους. Όταν ο πρώην σύζυγός της έμαθε για το θάνατό της, ενώ στη φυλακή, είπε, "Είμαι ευτυχής [αυτή] πήγε έξω σαν [αυτή] το έκανε. Είναι πολύ καλύτερο από το να πιαστεί ».
Bonnie Parker Γυναίκα Killers

Εκθέσει:
Όλγα Hepnarová (30 του Ιουνίου 1951 - 12 Μαρ, 1975) ήταν ένας Τσέχος μαζικό δολοφόνο, ο οποίος το 1973 σκότωσε οκτώ άτομα με ένα φορτηγό. Ήταν καταδικάστηκε και εκτελέστηκε το 1975, την τελευταία γυναίκα που εκτελέστηκε στην Τσεχοσλοβακία και ένα από τα τελευταία με τη χρήση μικρής κρεμάμενη σταγόνα.

Η ζωή της: Όλγα Hepnarová γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1951 στην Πράγα. Ήταν η κόρη ενός τραπεζικός υπάλληλος και η μητέρα της ήταν οδοντίατρος. Ήταν ένα μέσο παιδί, αλλά αργότερα ανέπτυξε ψυχιατρικά προβλήματα? το 1964 που προσπάθησε να αυτοκτονήσει από κατάποση φαρμάκων, και πέρασε ένα χρόνο σε μια ψυχιατρική κλινική στην Οπαράνι. Αργότερα, εργάστηκε σε διάφορα σημεία, αλλά απολύθηκε λίγο μετά να προσληφθεί. Έχει καταλήξει ως οδηγός φορτηγού.

Ως μαζική δολοφονία: Στις 10 Ιουλίου, 1973 οδήγησε ένα φορτηγό σε μια ομάδα περίπου 25 ανθρώπων που περιμένουν για ένα τραμ στην Πράγα 7, σε ένα δρόμο σήμερα το όνομά του από Milada Χοράκοβα (τότε ονομάστηκε «Υπερασπιστές της Ειρήνης»). Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αμέσως, τρεις πέθανε αργότερα την ίδια ημέρα και τα δύο σε λίγες μέρες (ηλικίας μεταξύ 60 - 79). Έξι τραυματίστηκαν σοβαρά, έξι ελαφρά. Πριν από τη δολοφονία, έστειλε μια επιστολή σε δύο εφημερίδες (Svobodne slovo και Mladý Svět) εξηγώντας δράση της ως εκδίκηση για όλες τις μίσος εναντίον της από την οικογένειά της και τον κόσμο. Λόγω της βραδύτητας του ταχυδρομικού συστήματος η παραλαβή έγινε δύο ημέρες μετά τη δολοφονία. Είχε προγραμματίσει την εκδίκηση ενάντια στην κοινωνία στο κεφάλι της για μεγάλο χρονικό διάστημα και περιελάμβανε τις ιδέες των εκτροχιασμό ενός τρένου ή έκρηξη.

    ".. Είμαι ένας μοναχικός. Ένας καταστραφεί ο άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που καταστράφηκε από τους ανθρώπους ... Έχω μια επιλογή - για να σκοτώσει τον εαυτό μου ή να σκοτώσουν τους άλλους. Επιλέγω - Θα ήταν πολύ εύκολο να αφήσει αυτόν τον κόσμο ως ένα άγνωστο αυτοκτονία »για να εκδικηθεί haters μου.». Η κοινωνία είναι πολύ αδιάφορη, δικαίως. ετυμηγορία μου είναι: Ι, Όλγα Hepnarová, το θύμα της κτηνωδίας σας, καταδίκη σε θανατική ποινή. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, Hepnarová επιβεβαίωσε την πρόθεσή της ήταν να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και αυτή δεν εξέφρασε τη λύπη. εμπειρογνώμονες ψυχολογία βρήκε πλήρη επίγνωση των πράξεών της. Έχει προγραμματιστεί δράσεις της, όπως η ίδια θεωρείται μια πλαγιά που οδηγεί στη στάση. Αυτό της επέτρεψε να κερδίσει ταχύτητα για το μέγιστο αριθμό των νεκρών. Η σύγκρουση ήταν η δεύτερη προσπάθειά της, όπως ένιωθε δεν υπήρχαν αρκετά άτομα σε πρώτη εκτέλεση της. Στις 6 Απριλίου, 1974, καταδικάστηκε για φόνο σε θάνατο από το δικαστήριο της πόλης? η ποινή επιβεβαιώθηκε από τις υψηλότερες δικαστήρια και το Ανώτατο Δικαστήριο requalified την ποινή για τη δημόσια endangerement με την ίδια τιμωρία δεκτή. Μετά από αρκετές ψυχιατρικές εξετάσεις που κρίθηκε ποινικά υπεύθυνος για τις πράξεις της. Ο πρωθυπουργός Lubomír Štrougal απέρριψε το αίτημα για την απονομή χάριτος. Η εκτέλεση έλαβε χώρα στις 12 Μαρτίου 1975 στο Pankrác φυλακή στην Πράγα. Ήταν η τελευταία γυναίκα που εκτελέστηκε στην Τσεχοσλοβακία. Σύμφωνα με τον δήμιο, όπως καταγράφεται από το συγγραφέα Μπόχουμιλ Χράμπαλ, λίγο πριν την εκτέλεση Hepnarová κατέρρευσε και χρειάστηκε να συρθούν στην αγχόνη. Ο δήμιος του Hepnarova, χρόνια αργότερα, παραδέχτηκε ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εργασία του, όπως ο ίδιος αισθάνθηκε ότι έκανε τη δουλειά `disgusting` του (πάλεψε, έριξε και αφοδεύσει τον εαυτό της πριν από το κρέμασμα). Η αξιοπιστία αυτής της ιστορίας, όμως, τίθεται υπό αμφισβήτηση από το συντάκτη της λεπτομερούς website για Hepnarová.
 

Όλγα Hepnarová: ήταν η τελευταία γυναίκα που εκτελέστηκε στην Τσεχοσλοβακία

Σύμφωνα με την «Επίσημη Εφημερίδα Έκθεση: '
Ιστορικό: Όλγα Hepnarová γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1951 σε μια μεσαία τάξη της οικογένειας στην Πράγα, Τσεχοσλοβακία. Ο πατέρας της ήταν ένας τραπεζικός υπάλληλος, η μητέρα της ένα οδοντίατρο. Έκανε αρκετά καλά στο σχολείο, αλλά όπως η ίδια μεγάλωσε και βρήκε ότι είναι δύσκολο να επικοινωνούν με τους γονείς και τους συμμαθητές της. Αργότερα ισχυρίστηκε ότι δύσκολα θα μπορούσε να πλησιάσει τους ανθρώπους και ότι ο κόσμος ήταν εχθρός της. Το 1964, στην ηλικία των 13, που προσπάθησε να αυτοκτονήσει παίρνοντας υπερβολική δόση και πέρασε ένα χρόνο σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο. Το υπόλοιπο της εφηβείας της πέρασε χωρίς επεισόδια, αλλά, ως νεαρός ενήλικας που έγινε έμμονη ιδέα με τα συναισθήματα μίσους, τόσο για την οικογένεια και την κοινωνία της στο σύνολό της, και αναφέρθηκε για να έχει ακούσει τις φωνές, σύμφωνα με πολλές πηγές.

Το έγκλημα: Στις 7 Ιουνίου 1973, έστειλε επιστολή σε δύο εφημερίδες εξηγώντας προγραμματισμένη δράση της, ως εκδίκηση για όλα τα αντιληπτή μίσος εναντίον της. Λόγω της βραδύτητας του ταχυδρομικού συστήματος η επιστολή δεν έφθασε μέχρι και δύο ημέρες μετά το έγκλημα. Στην επιστολή αυτή αναφέρεται ότι «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο ένα γράμμα, είναι δήλωση μου. Είμαι αυτό γραπτώς, θέλω να εκτιμούν ό, τι Πάω να κάνω. Δεν θέλω να αμφιβάλλω για τη λογική μου ... Πάω να κλέψουν ένα λεωφορείο σήμερα και τρέχει σε ένα πλήθος ανθρώπων σε πλήρη ταχύτητα. αυτό θα συμβεί κάπου στην Πράγα 7. έχω την πρόθεση να σκοτώσουν ανθρώπους. ξέρω ότι θα είναι σε δίκη και να τιμωρηθούν. θα ήταν εύκολο . να αφήσει αυτόν τον κόσμο ως ένα άγνωστο αυτο-δολοφόνος η κοινωνία είναι πολύ πιεστικοί και είναι πολύ δύσκολο να κρίνουμε ... Εδώ είναι κρίση μου: εγώ, Όλγα Hepnarová, το θύμα της κτηνωδία σας, καταδίκη σε θάνατο διά τρέχει πάνω. " Στις 10 Ιουλίου 1973 το Όλγα ενοικιαζόμενα αυτό το φορτηγό, και πέρασε σχεδόν μισή ώρα που περιβάλλει μια πολυσύχναστη στάση του τραμ σε αναμονή για μια ικανοποιητική αριθμό ανθρώπων να συγκεντρώνονται εκεί. Όταν περίπου 25 άνθρωποι ήταν παρόντες εκείνη οδηγούσε το φορτηγό κατευθείαν σε αυτά με την ταχύτητα. Τρία από τα θύματα της πέθανε στη σκηνή, δύο ακόμη αργότερα την ίδια ημέρα, ενώ άλλα τρία πέθαναν μέσα σε λίγες μέρες από την επίθεση. Έξι ακόμα τραυματίστηκαν σοβαρά και ένα επιπλέον έξι ελαφρά. Η ειρωνεία είναι ότι ο δρόμος για τις οποίες συνέβη το έγκλημα έκτοτε εκ νέου το όνομά του από μια άλλη κρεμάστηκε γυναίκα, Milada Χοράκοβα, τώρα Τσέχος ηρωίδα.

Της σύλληψης και της δίκης: Συνελήφθη και είπε ντετέκτιβ ότι είχε την πρόθεση της ήταν να σκοτώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Εκείνη δεν εξέφρασε τη λύπη του για τις πράξεις της. Στη δήλωσή της, είπε «Δεν υπήρχαν τραμ, χωρίς αυτοκίνητα, τίποτα δεν ήταν στο δρόμο μου. Είπα στον εαυτό μου ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να το κάνει. Πήγα στο πεζοδρόμιο, πήγε και έτρεξε στο πλήθος των ανθρώπων που χτυπούν τους κάτω." Προφυλακισμένοι που εξετάστηκε από ψυχολόγους των φυλακών οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να την διαγνώσει ως νόμιμα παράφρων. Ήρθε σε δίκη το 1974 στο Δημοτικό Δικαστήριο στην Πράγα. Ήταν εκπροσωπείται από έναν έμπειρο δικηγόρο, αλλά αρνήθηκε να συνεργαστεί μαζί του, επιμένοντας στην λογική της. Προσπάθησε να κάνει μια κοινωνία ομιλία κατηγορώντας. «Αν η κοινωνία καταστρέφει τα άτομα, τα άτομα μπορούν να καταστρέψουν την κοινωνία." «Ήθελα να πάρει εκδίκηση μου για την κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων οικογένειά μου, επειδή είναι εχθρός μου». «Γνωρίζοντας ότι κατάφερα να το κάνω, αισθάνθηκα ένα είδος απελευθέρωσης και ικανοποίηση."

Τον Απρίλιο το 6ο, το 1974, που κρίθηκε ένοχος για όλες τις οκτώ φόνους και καταδικάστηκε σε θάνατο δι 'απαγχονισμού. Η μητέρα της κίνησε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Τσεχίας, αλλά αυτό απορρίφθηκε και η πρόταση επιβεβαιώθηκε. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Τσεχοσλοβακίας πραγματοποίησε δικαστικού ελέγχου το οποίο επικύρωσε την απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου. Τον Μάρτιο η 3η, 1975, Gustáv Husak, ο Πρόεδρος της Czechoslovac Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, αρνήθηκε λόγος της μητέρας της για το έλεος και την εκτέλεση της είχε καθοριστεί για το Μάρτιο του 12ου, 9 ημέρες αργότερα. Συνέντευξη στη φυλακή, Όλγα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «δεν είμαι φοβούμενοι της ποινής του θανάτου, να κάνω δέχομαι".

τηλεοπτική εκτέλεση της: Όλγα απαγχονίστηκε στις 12 Μαρτίου, 1975 στην Pankrác φυλακή, Πράγα. Παρά τα όσα είχε πει στους δημοσιογράφους νωρίτερα, όταν ήρθε η ώρα που φέρεται να ήταν πολύ φοβούνται να πεθάνουν. Ο διάσημος Τσέχος συγγραφέας, Μπόχουμιλ Χράμπαλ, πήρε συνέντευξη από τον δήμιο Pankrác μερικά χρόνια αργότερα, και αυτός (ο δήμιος) ισχυρίστηκε ότι η Όλγα είχε παραιτηθεί και μοιρολατρική για το μεγαλύτερο μέρος της παραμονής της στην πτέρυγα των θανατοποινιτών, αλλά όταν ήρθε η ώρα για την για να πεθάνει, έγινε υστερική, παρακάλεσε για τη ζωή της, και έχασε τον έλεγχο των σωματικών λειτουργιών της, όπως αυτή σύρθηκε κλοτσιές και ουρλιάζοντας στην αγχόνη. Ο δήμιος πήγε για να πει ότι η εμπειρία τον είχε τραυματιστεί, και τον ανάγκασε να γίνει εντελώς αηδιασμένος με τη δουλειά του. Η αγχόνη που χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση της Όλγας και εγκαταστάθηκε το 1954 για να αντικαταστήσει πόλο κρέμονται. Φωτογραφίας, εδώ. Στην αίθουσα εκτέλεσης είχε τοποθετηθεί στις πόρτες 32 ιντσών τετράγωνο μεταλλικό παγίδα και την απλή θηλιά, συνδεδεμένη με μια ράβδος σιδήρου που προεξέχει από τον τοίχο πάνω της, τοποθετείται γύρω από το λαιμό της. Όταν ο δήμιος τράβηξε το μοχλό έριξε μόνο μερικές ίντσες και στραγγαλίστηκε σε θάνατο. Ήταν 23 χρόνια, 8 μήνες και 10 ημερών και ήταν η τελευταία γυναίκα που θα εκτελεστεί στην Τσεχοσλοβακία.

***

Expose: Suzane Louise Freiin von Richthofen (γεννημένος 3, Νοέμ του 1983), είναι μια βραζιλιάνικη που δολοφόνησε τη δική τους γονείς της στις 31 Οκτώβρη 2002 με τη βοήθεια από το φίλο της και τον αδελφό του. Είχε τεθεί σε δίκη στο Σάο Πάολο τον Ιούλιο του 2006 και καταδικάστηκε σε 40 χρόνια φυλάκιση.

Ιστορικό και πρόωρη ζωή: Γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, Suzane είναι η κόρη του Γερμανού μηχανικού Manfred Albert Freiherr von Richthofen, και η σύζυγός του, Marisia von Richthofen (το γένος Marísia Αμπντάλα), μια βραζιλιάνικη της λιβανικής καταγωγής. Ο πατέρας της εργαζόταν ως διευθυντής του κράτους Εταιρείας για την εθνική οδό Ανάπτυξης στο Σάο Πάολο, η μητέρα της ήταν ένας ψυχίατρος. Suzane έχει έναν μικρότερο αδερφό, Ανδρέας Freiherr von Richthofen, που γεννήθηκε το 1987. Ο πατέρας της φέρεται να είναι ένας grandnephew του Manfred von Richthofen, γερμανική πολεμική πιλότος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά αυτό εξακολουθεί να αμφισβητείται? η οικογένεια γερμανική von Richthofen αρνείται οποιαδήποτε σχέση με αυτούς. Μετά την αποφοίτησή του από το γερμανικό Γυμνάσιο, Suzane σπούδασε νομικά στο PONTIFICIA Universidade Católica. Ήταν περιγράφεται ως ευτυχής, αλλά λίγο ντροπαλός. Suzane ήταν γνωστό ότι έχουν μια καλή σχέση με τους γονείς της και τον αδελφό της. Το καλοκαίρι του 1999, άρχισε να εξασκεί Brazilian Jiu-Jitsu και αυτό είναι όπου γνώρισα τον Daniel Κραβίνιος de Paula e Silva, ο οποίος έγινε ο φίλος και συνεργός της δολοφονίας της.

Οι δολοφονίες: Στα τέλη της ώρες της 31ης Οκτωβρίου του 2002, Suzane von Richthofen, ο οποίος είχε σχεδιάσει τη δολοφονία των γονιών της για μήνες, ελέγχεται αν ήταν ήδη κοιμάται, στη συνέχεια, αποσυνδέεται το σύστημα συναγερμού του κτήματος και άνοιξε την πόρτα έως 21 της year-old-φίλος, Ντάνιελ Κραβίνιος και ο αδελφός του, 26-year-old χριστιανική Κραβίνιος ο οποίος περίμενε έξω. Οι αδελφοί Κραβίνιος πήγε επάνω στην κρεβατοκάμαρα από τους κηδεμόνες και τους χτύπησε με κολλάει το σίδερο πριν στραγγαλίζει τους με πετσέτες. Suzane περίμενε στο σαλόνι στον κάτω όροφο. Μετά τη δολοφονία επιτεύχθηκε, οι τρεις νεαροί προσομοίωση ένα διάλειμμα-in με τσέπες τα χρήματα που βρήκαν, εξαπλώνεται έγγραφα στη βιβλιοθήκη και δημιουργώντας ένα χάος στο σπίτι. Στη συνέχεια έφυγαν, Suzane και ο Ντάνιελ πήγε για ένα μοτέλ, Christian πήγε σε ένα εστιατόριο fast-food. Νωρίς το πρωί, Suzane και ο Daniel πήρε τον μικρό αδελφό της, Ανδρέα, στη συνέχεια, ηλικίας 15 ετών, σε ένα internet cafe και πήγε σπίτι του, όπου "ανακάλυψε" το έγκλημα, κάλεσε την αστυνομία αμέσως και τους είπε την ιστορία τους. Οι ερευνώντες λειτουργούς, ωστόσο, αμφιβολίες έγκλημα διάρρηξη και σκεφτεί κάποιος εξοικειωμένος με τα θύματα, σύντομα άρχισαν να αμφισβητούν τα παιδιά και τους υπαλλήλους της οικογένειας Richthofen. Τι τους έκανε ύποπτες δεν ήταν μόνο η σκηνή του εγκλήματος, με το σύστημα συναγερμού απενεργοποιημένο και τα έγγραφα εξαπλωθεί πολύ τακτικά, σαν από το σχεδιασμό, αλλά και η εξαιρετική δροσιά της Suzane, ο οποίος είχε δει στην πισίνα του σπιτιού με τον Daniel μία ημέρα μετά η δολοφονία, και ο οποίος γιόρτασε τα 19α γενέθλιά της με τους φίλους λίγες ώρες μετά την ταφή από τους κηδεμόνες. Οι ερευνητές εστίασαν την προσοχή τους στις Suzane και ο φίλος της και άρχισε σκίαση τους. Η ιδέα για τη σύλληψη ήρθε με τη χριστιανική Κραβίνιος, ο οποίος είχε αγοράσει μια μοτοσικλέτα λίγες μέρες αργότερα και θα καταβάλλεται σε μετρητά σε λογαριασμούς 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Νοεμβρίου, 2002 συνελήφθη, όπως και ο αδελφός και Suzane του, ο οποίος ομολόγησε αμέσως το φόνο. Suzane απελευθερώθηκε από τη φυλακή τον Μάιο του 2005, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο χορήγησε habeas corpus της. Στη συνέχεια περίμεναν τη δίκη της σε κατ 'οίκον περιορισμό.

Τα κίνητρα: οι γονείς Suzane, ο οποίος στην πρώτη επέτρεψε τη σχέση της με τον Daniel Κραβίνιος, άλλαξε γνώμη τους όταν ανακάλυψαν ότι χρησιμοποίησε μαριχουάνα σχεδόν καθημερινά. Επίσης, το υπόβαθρο των χαμηλότερων τάξεων του και την απροθυμία του να εργαστούν ή να παρακολουθήσουν το σχολείο προκάλεσε τη διαφωνία τους. Τον Ιούλιο του 2002, οι γονείς της ήταν σε διακοπές, οπότε ο Daniel μετακόμισε με τα παιδιά για ένα μήνα, προς μεγάλη χαρά Suzane του. Όταν οι γονείς επέστρεψαν στο σπίτι, Suzane πρότεινε να της αγοράσει ένα διαμέρισμα στο οποίο θα μπορούσε να ζήσει με τον Daniel, αλλά ο πατέρας της αρνήθηκε, λέγοντας ότι θα μπορούσε να κάνει ό, τι της άρεσε μόνο αν κερδίσει χρήματα εαυτό της. Συνέχισε συνάντηση Daniel κρυφά. Suzane ισχυρίστηκε ότι έκανε όλα για την αγάπη, για το φόβο ότι ο Daniel θα την αφήσει, αν δεν σκοτώθηκαν οι γονείς. Ο δικηγόρος της, Denivaldo Barni, είπε ότι Suzane δεν είχε κανένα κίνητρο σε όλα, αλλά αναγκάστηκε να το έγκλημα από τον Daniel, τον οποίο λάτρευε σαν θεός. Ένα άλλο μέρος του κινήτρου μπορεί να ήταν η γονέων πλούτου, εκτιμάται σε περίπου δεκαεπτά εκατομμύρια δολάρια, τα οποία Suzane θα κληρονομήσουν στην περίπτωση θανάτου από τους κηδεμόνες. Όπως Εισαγγελέας Roberto Tardelli το έθεσε, Suzane ήθελε να "πάρει τα χέρια της για τα χρήματα και τα περιουσιακά στοιχεία τους γονείς της είχαν εργαστεί τόσο σκληρά για να αποκτήσουν", που "ήθελε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της, χωρίς να χρειάζεται να εργαστούν για αυτό". Στη δίκη, ο Daniel Κραβίνιος ισχυρίστηκε ότι Suzane ήταν σωματικά παραβιάζονται από τον πατέρα της, το οποίο η ίδια και ο αδελφός της Ανδρέας φον Richthofen αρνηθεί. Προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι οι γονείς Richthofen ήταν αλκοολικοί, αλλά στην αυτοψία όχι αλκοόλ ανιχνεύθηκε στο σώμα τους.

Η δίκη: Στις 5 Ιουνίου, 2006 Suzane Freiin von Richthofen, μαζί με την Κραβίνιος, τέθηκε σε δίκη στο Σάο Πάολο, για homicídio qualificado, το ισοδύναμο της για ανθρωποκτονία πρώτου βαθμού στο δίκαιο της Βραζιλίας. Η δίκη καθυστέρησε και τελικά ξεκίνησε στις 17 Ιουλίου σε δίκη, Suzane κατηγόρησε Daniel Κραβίνιος για τα πάντα, ενώ οι αδελφοί Κραβίνιος ισχυρίστηκε ότι ενήργησε κατά την επιθυμία της. Εισαγγελέας Roberto Tardelli, όμως, που ονομάζεται Suzane ο «εγκέφαλος» του εγκλήματος. Roberto Tardelli ζήτησε 50 χρόνια φυλάκισης για κάθε μια από τις τρεις κατηγορούμενους. Ήταν περιγράφεται ως «προσωποποίηση του κακού ξανθιά». Στις 22 Ιουλίου του 2006 Suzane καταδικάστηκε σε 40 χρόνια φυλάκισης για το έγκλημα. Ο Daniel Κραβίνιος πήρε την ίδια ποινή και τον αδελφό του Christian καταδικάστηκε σε 38 χρόνια για συνωμοσία. Από τον Απρίλιο του 2016 που είναι υπό κράτηση στη φυλακή γυναικών έξω από το Σάο Πάολο.

Πήρε το βραζιλιάνικη Εσφιγμένου προσοχή του κοινού ήθελε: Η περίπτωση δημιουργείται σημαντική προσοχή των μέσων ενημέρωσης στη Βραζιλία, λόγω της έντονη αντίθεση ανάμεσα στο βάναυσο έγκλημα και την προσωπικότητα του κόρη. Ενώ οι αδελφοί Κραβίνιος τοποθετηθεί στο σύστημα των αμόρφωτων, άνεργων, τοξικομανών δολοφόνους, αυτό δεν ήταν αλήθεια για Suzane: Ήταν μια όμορφη, ξανθιά κοπέλα από μια ανώτερη μεσαία τάξη της οικογένειας της Γερμανίας και της λιβανικής καταγωγής, συμπεριφέρθηκε καλά , κάνει πάντα καλά στο σχολείο, μιλώντας τρεις ξένες γλώσσες και να κάνει μπαλέτο. Η αντίθεση μεταξύ εύπορων ανατροφή της και τη σκληρότητα του εγκλήματος συγκλόνισε τη χώρα. Επίσης, η συζήτηση προέκυψε στο βραζιλιάνικο κοινό σχετικά με την αξία των οικογενειακών αξιών και τα αποτελέσματα της εκπαίδευσης, το ερώτημα ως προς το αν Suzane ήταν το κακό το μυαλό πίσω από το έγκλημα ή απλά το εργαλείο του Δανιήλ ήταν επίσης σε μεγάλο βαθμό συζητήθηκε. Πολλοί άνθρωποι που αρχικά ήταν συναισθηματικά από την πλευρά Suzane του, άλλαξε τη γνώμη τους όταν παρουσιάστηκε μια τηλεοπτική συνέντευξη μαζί της. Πριν από τη συνέντευξη, όταν οι κάμερες ήταν ήδη, ήταν εντολή για τη συνέντευξη από τον δικηγόρο της. Της είπε να φωνάξει δυνατά κατά τη διάρκεια της εκπομπής, για να δημιουργήσετε δημόσια συμπάθεια. Στο αποτέλεσμα, όμως, η συνέντευξη ήταν μια μεγάλη έκρηξη για την αξιοπιστία της. Στο δικαστήριο, Suzane ακόμα ήταν πολύ δροσερό, ενώ οι αδελφοί Κραβίνιος έκλαιγαν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Σε μια περίπτωση, που ακόμη και άρχισε να γελά. Ένας ανταποκριτής προσπάθησε να εξηγήσει Suzane μέσω της θεωρίας της Hannah Arendt για την «κοινοτοπία του κακού».

Όπως πάντα, παραμείνετε ασφαλείς!

πουλί

***