(1803-1852) ήταν Γάλλος οικιακού προσωπικού και κατά συρροή δολοφόνο. Είναι πιστεύεται ότι έχουν δολοφονηθεί όσο 36 άνθρωποι με αρσενικό σε μια περίοδο 18 ετών. Μετά από μια αρχική περίοδο της δραστηριότητας, μεταξύ 1833 και 1841, που μοιάζει να έχει σταματήσει για σχεδόν δέκα χρόνια πριν από την τελική ξεφάντωμα το 1851.
Πρόωρες ζωή και τα εγκλήματα της: Hélène Jégado γεννήθηκε σε μια μικρή φάρμα στην Plouhinec (Morbihan), κοντά στο Lorient στη Βρετάνη. Έχασε τη μητέρα της σε ηλικία επτά και στάλθηκε να εργαστεί με δύο θείες που ήταν υπάλληλοι στο πρεσβυτέριο του Bubry. Μετά από 17 χρόνια, συνόδευσε μια θεία στην πόλη της Séglien. Έγινε ένας μάγειρας για τη θεραπεία όπου προέκυψε ένα περιστατικό κατά το οποίο είχε κατηγορηθεί από την προσθήκη της κάνναβης από το σπίτι του κόκκου σε σούπα του.
Πρώτη υποψία δηλητηρίασης Της συνέβη το 1833, όταν είχε προσληφθεί από άλλο ιερέα, π François Le Drogo, στο κοντινό χωριό του Guern. Στη διάρκεια των τριών αυτών μηνών, μεταξύ 28 Ιουνίου και 3 Οκτωβρίου, επτά μέλη του νοικοκυριού πέθανε ξαφνικά, συμπεριλαμβανομένου του ιερέα ο ίδιος, ηλικιωμένη μητέρα και τον πατέρα του, και το δικό επισκέπτονται την αδελφή της, η Anne Jégado. Εμφανή θλίψη της και ευσεβής συμπεριφορά ήταν τόσο πειστική που δεν ήταν ύποπτος. Ερχόμενοι λίγο μετά την επιδημία χολέρας του 1832 οι θάνατοι μπορούν να έχουν τεθεί κάτω από φυσικά αίτια.
Jégado επέστρεψε στην Bubry να αντικαταστήσει την αδελφή της, όπου τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια τριών μηνών, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων θεία της, το σύνολο των οποίων φρόντισε στο κομοδίνο τους. Συνέχισε να Locminé, όπου επιβιβάστηκαν με έναν εργαζόμενο βελόνα, η Marie-Jeanne Λεμπουσέ-τόσο Λεμπουσέ και η κόρη της πέθανε και ο γιος αρρώστησε. Είναι πιθανό ότι ο γιος επέζησε γιατί δεν δέχθηκε ministrations Jégado του. Όταν στην ίδια πόλη, η χήρα Lorey προσφέρονται Jégado ένα δωμάτιο, πέθανε μετά την κατανάλωση μιας σούπας νέα οικότροφος της είχε ετοιμάσει. Τον Μάιο του 1835 μισθώθηκε από την κυρία Toussaint και τέσσερις θάνατοι ακολούθησαν. Με την παρούσα χρονική στιγμή, είχε ήδη θέσει δεκαεπτά άτομα σε τάφους τους.
Αργότερα, το 1835, Jégado εργαζόταν ως υπάλληλος σε ένα μοναστήρι στο Auray, αλλά γρήγορα απέρριψε μετά από αρκετά περιστατικά βανδαλισμού και ιεροσυλία.
Jégado εργάστηκε ως μάγειρας σε άλλα νοικοκυριά σε Auray, τότε Pontivy, Λοριάν και το Port-Louis όπου εργαζόταν μόνο για λίγο σε κάθε μία. Συχνά, κάποιος αρρώστησε ή πέθανε. Μεταξύ των πιο διαβόητη δολοφονίες της είναι ένα παιδί, λίγο Μαρία Breger, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στο Château de Soye (Ploemeur) Μάιος 1841, δέκα χρόνια και ένα μήνα πριν από την τελική σύλληψή της. Τα περισσότερα θύματα έχασαν τη ζωή τους παρουσιάζουν συμπτώματα που αντιστοιχούν σε δηλητηρίαση με αρσενικό, αν και ποτέ δεν πιάστηκε με το αρσενικό που έχει στην κατοχή της. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή των ύποπτων θανάτων από τα τέλη του 1841 έως 1849, αλλά μια σειρά από τους εργοδότες της, ανέφερε αργότερα κλοπές? ήταν προφανώς μια κλεπτομανής και πιάστηκε να κλέβει πολλές φορές.
Η καριέρα της πήρε μια νέα σειρά το 1849 όταν μετακόμισε στην Ρεν, την πρωτεύουσα της περιοχής.
Η σύλληψη: Το 1850, Jégado εντάχθηκε στο οικιακό προσωπικό των Θεόφιλο Bidard, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο της Rennes. Ένας από τους υπηρέτες του, Rose Tessier, αρρώστησε και πέθανε όταν Jégado την τάση. Το 1851, μια από τις άλλες υπηρέτριες, Rosalie Sarrazin, αρρώστησε καθώς και πέθανε. Δύο γιατροί είχαν προσπαθήσει να σώσει Sarrazin και επειδή τα συμπτώματα ήταν παρόμοια με εκείνα του Tessier, που έπεισε τους συγγενείς για να καταστεί δυνατή η αυτοψία. Jégado προκάλεσε υποψίες, όταν ανακοίνωσε την αθωότητά της πριν καν ρώτησε τίποτα, και συνελήφθη 1 Ιούλη 1851.
Αργότερα έρευνες της συνδέεται με 23 ύποπτων θανάτων από δηλητηρίαση 1833-1841, αλλά κανένα από αυτά δεν είχε διερευνηθεί πλήρως, δεδομένου ότι ήταν εκτός του ορίου των δέκα ετών για την ποινική δίωξη και δεν υπήρχε καμία επιστημονική απόδειξη. Τοπική λαογραφία έχει αποδοθεί σε πολλούς ανεξήγητοι θάνατοι της - μερικά από τα οποία ήταν σχεδόν βέβαιο ότι οφείλεται σε φυσικά αίτια. Η πιο αξιόπιστη εκτίμηση είναι ότι πιθανόν να διαπράχθηκε περίπου 36 δολοφονίες, αλλά εικασίες των πιθανών θανάτων έτρεξε σε περίπου 60.
«Δίκη Jegado ξεκίνησε 6, Δεκέμβρη του 1851, όπου, είχε κατηγορηθεί μόνο από 13 δολοφονίες, 3 απόπειρες δολοφονιών, 19 κλοπές και 15 απόπειρες εκβιασμού. Συμπεριφορά Jegado ήταν ασταθής, αλλάζοντας από το ταπεινό ψίθυροι για δυνατά ευσεβείς φωνές. Εκείνη αρνήθηκε σταθερά ήξερε καν τι το αρσενικό ήταν, το οποίο ήταν ενάντια σε όλες τις αποδείξεις για το αντίθετο. Διάφορους γιατρούς που είχαν εξετάσει τα θύματα δεν είχε παρατηρήσει κάτι πάρα πολύ υπερβολικά ύποπτες, ωστόσο, όταν 22 από τα θύματα είχαν εκταφεί, όλοι είχαν έδειξε σημάδια δηλητηρίαση με αρσενικό "Παράθεση:. Κυρία Lucilla de Rickardiou, Υφυπουργός Δικαιοσύνης Myles, 20 Δεκεμβρίου του 1851.
Η Δίκη: Jégado δίκη ξεκίνησε 6 Δεκέμβρη 1851, αλλά, λόγω της γαλλικής νομοθεσίας περί των επιτρεπόμενων αποδεικτικών στοιχείων και της παραγραφής, που κατηγορήθηκε μόνο από τρεις δολοφονίες, τρεις απόπειρες δολοφονιών και 11 κλοπές. Τουλάχιστον μία μεταγενέστερη υπόθεση, φαίνεται να έχουν μειωθεί, δεδομένου ότι εμπλέκονται ένα παιδί και η αστυνομία ήταν απρόθυμοι να αναστατώσει τους γονείς από την εκταφή. Jégado συμπεριφορά στο δικαστήριο ήταν ασταθής, αλλάζοντας από το ταπεινό μουρμουρητά δυνατά ευσεβείς φωνάζει και περιστασιακή βίαια ξεσπάσματα εναντίον των κατηγόρων της. Εκείνη αρνήθηκε σταθερά ήξερε καν τι το αρσενικό ήταν, παρά τα στοιχεία για το αντίθετο. Οι γιατροί που είχαν εξετάσει τα θύματα της δεν είχε συνήθως παρατηρήσει κάτι ύποπτο, αλλά όταν είχαν εκταφεί τα πιο πρόσφατα θύματα, έδειξαν συντριπτική απόδειξη του αρσενικού και, ενδεχομένως, το αντιμόνιο.
Ο δικηγόρος υπεράσπισης, Magloire Dorange, έκανε μια αξιοσημείωτη ομιλία κλεισίματος - υποστηρίζοντας ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο από ό, τι οι περισσότεροι να μετανοήσουν και θα μπορούσε να γλιτώσει τη θανατική ποινή, δεδομένου ότι πέθαινε από καρκίνο ούτως ή άλλως.
Η υπόθεση προσέλκυσε λίγη προσοχή κατά τη χρονική στιγμή, έσπρωξε μακριά τα πρωτοσέλιδα από το πραξικόπημα στο Παρίσι.
Jégado καταδικάστηκε σε θάνατο με γκιλοτίνα και εκτελέστηκαν μπροστά από ένα μεγάλο πλήθος των θεατών στο Champ-de-Mars στη Rennes στις 26 Φεβρουαρίου, 1852. Τα υπολείμματά της θάφτηκε χωρίς το κεφάλι στο τοπικό νεκροταφείο, την 1η Μαρτίου 1852 το κρανίο ήταν ενωμένη με το σώμα της, στις 23 Δεκεμβρίου, 1961. - Bird
Romanization: I̱ gallikí̱ oikiakoú proso̱pikoú kai di̱li̱ti̱riastí̱ - Hélène Jégado
(1803-1852) í̱tan Gállos oikiakoú proso̱pikoú kai katá syrroí̱ dolofóno. Eínai pistév̱etai óti échoun dolofoni̱theí óso 36 ánthro̱poi me arsenikó se mia período 18 etó̱n. Metá apó mia archikí̱ período ti̱s drasti̱rióti̱tas, metaxý 1833 kai 1841, pou moiázei na échei stamatí̱sei gia schedón déka chrónia prin apó ti̱n telikí̱ xefánto̱ma to 1851.
Próo̱res zo̱í̱ kai ta enklí̱mata ti̱s:̱ Hélène Jégado genní̱thi̱ke se mia mikrí̱ fárma sti̱n Plouhinec (Morbihan), kontá sto Lorient sti̱ Vretáni̱. Échase ti̱ mi̱téra ti̱s se i̱likía eptá kai stálthi̱ke na ergasteí me dýo theíes pou í̱tan ypálli̱loi sto presvytério tou Bubry. Metá apó 17 chrónia, synódef̱se mia theía sti̱n póli̱ ti̱s Séglien. Égine énas mágeiras gia ti̱ therapeía ópou proékypse éna peristatikó katá to opoío eíche kati̱gori̱theí apó ti̱n prosthí̱ki̱ ti̱s kánnavi̱s apó to spíti tou kókkou se soúpa tou.
Pró̱ti̱ ypopsía di̱li̱ti̱ríasi̱s Ti̱s synévi̱ to 1833, ótan eíche prosli̱ftheí apó állo ieréa, p François Le Drogo, sto kontinó cho̱rió tou Guern. Sti̱ diárkeia to̱n trió̱n af̱tó̱n mi̱nó̱n, metaxý 28 Iouníou kai 3 Okto̱vríou, eptá méli̱ tou noikokyrioú péthane xafniká, symperilamvanoménou tou ieréa o ídios, i̱likio̱méni̱ mi̱téra kai ton patéra tou, kai to dikó episképtontai ti̱n adelfí̱ ti̱s, i̱ Anne Jégado. Emfaní̱ thlípsi̱ ti̱s kai ef̱seví̱s symperiforá í̱tan tóso peistikí̱ pou den í̱tan ýpoptos. Erchómenoi lígo metá ti̱n epidi̱mía choléras tou 1832 oi thánatoi boroún na échoun tetheí káto̱ apó fysiká aítia.
Jégado epéstrepse sti̱n Bubry na antikatastí̱sei ti̱n adelfí̱ ti̱s, ópou treis ánthro̱poi échasan ti̱ zo̱í̱ tous katá ti̱ diárkeia trió̱n mi̱nó̱n, symperilamvanoméno̱n kai to̱n állo̱n theía ti̱s, to sýnolo to̱n opoío̱n fróntise sto komodíno tous. Synéchise na Locminé, ópou epivivásti̱kan me énan ergazómeno velóna, i̱ Marie-Jeanne Lempousé-tóso Lempousé kai i̱ kóri̱ ti̱s péthane kai o gios arró̱sti̱se. Eínai pithanó óti o gios epézi̱se giatí den déchthi̱ke ministrations Jégado tou. Ótan sti̱n ídia póli̱, i̱ chí̱ra Lorey prosférontai Jégado éna do̱mátio, péthane metá ti̱n katanálo̱si̱ mias soúpas néa oikótrofos ti̱s eíche etoimásei. Ton Máio tou 1835 misthó̱thi̱ke apó ti̱n kyría Toussaint kai tésseris thánatoi akoloúthi̱san. Me ti̱n paroúsa chronikí̱ stigmí̱, eíche í̱di̱ thései dekaeptá átoma se táfous tous.
Argótera, to 1835, Jégado ergazótan o̱s ypálli̱los se éna monastí̱ri sto Auray, allá grí̱gora apérripse metá apó arketá peristatiká vandalismoú kai ierosylía.
Jégado ergásti̱ke o̱s mágeiras se álla noikokyriá se Auray, tóte Pontivy, Lorián kai to Port-Louis ópou ergazótan móno gia lígo se káthe mía. Sychná, kápoios arró̱sti̱se í̱ péthane. Metaxý to̱n pio diavói̱ti̱ dolofoníes ti̱s eínai éna paidí, lígo María Breger, oi opoíoi échasan ti̱ zo̱í̱ tous sto Château de Soye (Ploemeur) Máios 1841, déka chrónia kai éna mí̱na prin apó ti̱n telikí̱ sýlli̱psí̱ ti̱s. Ta perissótera thýmata échasan ti̱ zo̱í̱ tous parousiázoun symptó̱mata pou antistoichoún se di̱li̱ti̱ríasi̱ me arsenikó, an kai poté den piásti̱ke me to arsenikó pou échei sti̱n katochí̱ ti̱s. Den ypárchei kamía katagrafí̱ to̱n ýpopto̱n thanáto̱n apó ta téli̱ tou 1841 éo̱s 1849, allá mia seirá apó tous ergodótes ti̱s, anéfere argótera klopés?̱ í̱tan profanó̱s mia kleptomaní̱s kai piásti̱ke na klévei pollés forés.
I̱ kariéra ti̱s pí̱re mia néa seirá to 1849 ótan metakómise sti̱n Ren, ti̱n pro̱tév̱ousa ti̱s periochí̱s.
I̱ sýlli̱psi̱:̱ To 1850, Jégado entáchthi̱ke sto oikiakó proso̱pikó to̱n Theófilo Bidard, kathi̱gi̱tí̱s nomikí̱s sto Panepistí̱mio ti̱s Rennes. Énas apó tous ypi̱rétes tou, Rose Tessier, arró̱sti̱se kai péthane ótan Jégado ti̱n tási̱. To 1851, mia apó tis álles ypi̱rétries, Rosalie Sarrazin, arró̱sti̱se kathó̱s kai péthane. Dýo giatroí eíchan prospathí̱sei na só̱sei Sarrazin kai epeidí̱ ta symptó̱mata í̱tan parómoia me ekeína tou Tessier, pou épeise tous syngeneís gia na katasteí dynatí̱ i̱ af̱topsía. Jégado prokálese ypopsíes, ótan anakoíno̱se ti̱n atho̱óti̱tá ti̱s prin kan ró̱ti̱se típota, kai synelí̱fthi̱ 1 Ioúli̱ 1851.
Argótera érev̱nes ti̱s syndéetai me 23 ýpopto̱n thanáto̱n apó di̱li̱ti̱ríasi̱ 1833-1841, allá kanéna apó af̱tá den eíche dierev̱ni̱theí plí̱ro̱s, dedoménou óti í̱tan ektós tou oríou to̱n déka etó̱n gia ti̱n poinikí̱ dío̱xi̱ kai den ypí̱rche kamía episti̱monikí̱ apódeixi̱. Topikí̱ laografía échei apodotheí se polloús anexí̱gi̱toi thánatoi ti̱s - meriká apó ta opoía í̱tan schedón vévaio óti ofeíletai se fysiká aítia. I̱ pio axiópisti̱ ektími̱si̱ eínai óti pithanón na diapráchthi̱ke perípou 36 dolofoníes, allá eikasíes to̱n pithanó̱n thanáto̱n étrexe se perípou 60.
«Díki̱ Jegado xekíni̱se 6, Dekémvri̱ tou 1851, ópou, eíche kati̱gori̱theí móno apó 13 dolofoníes, 3 apópeires dolofonió̱n, 19 klopés kai 15 apópeires ekviasmoú. Symperiforá Jegado í̱tan astathí̱s, allázontas apó to tapeinó psíthyroi gia dynatá ef̱seveís fo̱nés. Ekeíni̱ arní̱thi̱ke statherá í̱xere kan ti to arsenikó í̱tan, to opoío í̱tan enántia se óles tis apodeíxeis gia to antítheto. Diáforous giatroús pou eíchan exetásei ta thýmata den eíche parati̱rí̱sei káti pára polý ypervoliká ýpoptes, o̱stóso, ótan 22 apó ta thýmata eíchan ektafeí, óloi eíchan édeixe si̱mádia di̱li̱ti̱ríasi̱ me arsenikó "Paráthesi̱:̱. Kyría Lucilla de Rickardiou, Yfypourgós Dikaiosýni̱s Myles, 20 Dekemvríou tou 1851.
I̱ Díki̱:̱ Jégado díki̱ xekíni̱se 6 Dekémvri̱ 1851, allá, lógo̱ ti̱s gallikí̱s nomothesías perí to̱n epitrepómeno̱n apodeiktikó̱n stoicheío̱n kai ti̱s paragrafí̱s, pou kati̱gorí̱thi̱ke móno apó treis dolofoníes, treis apópeires dolofonió̱n kai 11 klopés. Touláchiston mía metagenésteri̱ ypóthesi̱, faínetai na échoun meio̱theí, dedoménou óti emplékontai éna paidí kai i̱ astynomía í̱tan apróthymoi na anastató̱sei tous goneís apó ti̱n ektafí̱. Jégado symperiforá sto dikastí̱rio í̱tan astathí̱s, allázontas apó to tapeinó mourmouri̱tá dynatá ef̱seveís fo̱názei kai peristasiakí̱ víaia xespásmata enantíon to̱n kati̱góro̱n ti̱s. Ekeíni̱ arní̱thi̱ke statherá í̱xere kan ti to arsenikó í̱tan, pará ta stoicheía gia to antítheto. Oi giatroí pou eíchan exetásei ta thýmata ti̱s den eíche syní̱tho̱s parati̱rí̱sei káti ýpopto, allá ótan eíchan ektafeí ta pio prósfata thýmata, édeixan syntriptikí̱ apódeixi̱ tou arsenikoú kai, endechoméno̱s, to antimónio.
O diki̱góros yperáspisi̱s, Magloire Dorange, ékane mia axiosi̱meío̱ti̱ omilía kleisímatos - yposti̱rízontas óti chreiázetai perissótero chróno apó ó, ti oi perissóteroi na metanoí̱soun kai tha boroúse na glitó̱sei ti̱ thanatikí̱ poiní̱, dedoménou óti péthaine apó karkíno oúto̱s í̱ állo̱s.
I̱ ypóthesi̱ prosélkyse lígi̱ prosochí̱ katá ti̱ chronikí̱ stigmí̱, éspro̱xe makriá ta pro̱tosélida apó to praxikópi̱ma sto Parísi.
Jégado katadikásti̱ke se thánato me nkilotína kai ektelésti̱kan brostá apó éna megálo plí̱thos to̱n theató̱n sto Champ-de-Mars sti̱ Rennes stis 26 Fevrouaríou, 1852. Ta ypoleímmatá ti̱s tháfti̱ke cho̱rís to kefáli sto topikó nekrotafeío, ti̱n 1i̱ Martíou 1852 to kranío í̱tan eno̱méni̱ me to só̱ma ti̱s, stis 23 Dekemvríou, 1961. - Bird
Πρόωρες ζωή και τα εγκλήματα της: Hélène Jégado γεννήθηκε σε μια μικρή φάρμα στην Plouhinec (Morbihan), κοντά στο Lorient στη Βρετάνη. Έχασε τη μητέρα της σε ηλικία επτά και στάλθηκε να εργαστεί με δύο θείες που ήταν υπάλληλοι στο πρεσβυτέριο του Bubry. Μετά από 17 χρόνια, συνόδευσε μια θεία στην πόλη της Séglien. Έγινε ένας μάγειρας για τη θεραπεία όπου προέκυψε ένα περιστατικό κατά το οποίο είχε κατηγορηθεί από την προσθήκη της κάνναβης από το σπίτι του κόκκου σε σούπα του.
Πρώτη υποψία δηλητηρίασης Της συνέβη το 1833, όταν είχε προσληφθεί από άλλο ιερέα, π François Le Drogo, στο κοντινό χωριό του Guern. Στη διάρκεια των τριών αυτών μηνών, μεταξύ 28 Ιουνίου και 3 Οκτωβρίου, επτά μέλη του νοικοκυριού πέθανε ξαφνικά, συμπεριλαμβανομένου του ιερέα ο ίδιος, ηλικιωμένη μητέρα και τον πατέρα του, και το δικό επισκέπτονται την αδελφή της, η Anne Jégado. Εμφανή θλίψη της και ευσεβής συμπεριφορά ήταν τόσο πειστική που δεν ήταν ύποπτος. Ερχόμενοι λίγο μετά την επιδημία χολέρας του 1832 οι θάνατοι μπορούν να έχουν τεθεί κάτω από φυσικά αίτια.
Jégado επέστρεψε στην Bubry να αντικαταστήσει την αδελφή της, όπου τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια τριών μηνών, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων θεία της, το σύνολο των οποίων φρόντισε στο κομοδίνο τους. Συνέχισε να Locminé, όπου επιβιβάστηκαν με έναν εργαζόμενο βελόνα, η Marie-Jeanne Λεμπουσέ-τόσο Λεμπουσέ και η κόρη της πέθανε και ο γιος αρρώστησε. Είναι πιθανό ότι ο γιος επέζησε γιατί δεν δέχθηκε ministrations Jégado του. Όταν στην ίδια πόλη, η χήρα Lorey προσφέρονται Jégado ένα δωμάτιο, πέθανε μετά την κατανάλωση μιας σούπας νέα οικότροφος της είχε ετοιμάσει. Τον Μάιο του 1835 μισθώθηκε από την κυρία Toussaint και τέσσερις θάνατοι ακολούθησαν. Με την παρούσα χρονική στιγμή, είχε ήδη θέσει δεκαεπτά άτομα σε τάφους τους.
Αργότερα, το 1835, Jégado εργαζόταν ως υπάλληλος σε ένα μοναστήρι στο Auray, αλλά γρήγορα απέρριψε μετά από αρκετά περιστατικά βανδαλισμού και ιεροσυλία.
Jégado εργάστηκε ως μάγειρας σε άλλα νοικοκυριά σε Auray, τότε Pontivy, Λοριάν και το Port-Louis όπου εργαζόταν μόνο για λίγο σε κάθε μία. Συχνά, κάποιος αρρώστησε ή πέθανε. Μεταξύ των πιο διαβόητη δολοφονίες της είναι ένα παιδί, λίγο Μαρία Breger, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στο Château de Soye (Ploemeur) Μάιος 1841, δέκα χρόνια και ένα μήνα πριν από την τελική σύλληψή της. Τα περισσότερα θύματα έχασαν τη ζωή τους παρουσιάζουν συμπτώματα που αντιστοιχούν σε δηλητηρίαση με αρσενικό, αν και ποτέ δεν πιάστηκε με το αρσενικό που έχει στην κατοχή της. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή των ύποπτων θανάτων από τα τέλη του 1841 έως 1849, αλλά μια σειρά από τους εργοδότες της, ανέφερε αργότερα κλοπές? ήταν προφανώς μια κλεπτομανής και πιάστηκε να κλέβει πολλές φορές.
Η καριέρα της πήρε μια νέα σειρά το 1849 όταν μετακόμισε στην Ρεν, την πρωτεύουσα της περιοχής.
Η σύλληψη: Το 1850, Jégado εντάχθηκε στο οικιακό προσωπικό των Θεόφιλο Bidard, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο της Rennes. Ένας από τους υπηρέτες του, Rose Tessier, αρρώστησε και πέθανε όταν Jégado την τάση. Το 1851, μια από τις άλλες υπηρέτριες, Rosalie Sarrazin, αρρώστησε καθώς και πέθανε. Δύο γιατροί είχαν προσπαθήσει να σώσει Sarrazin και επειδή τα συμπτώματα ήταν παρόμοια με εκείνα του Tessier, που έπεισε τους συγγενείς για να καταστεί δυνατή η αυτοψία. Jégado προκάλεσε υποψίες, όταν ανακοίνωσε την αθωότητά της πριν καν ρώτησε τίποτα, και συνελήφθη 1 Ιούλη 1851.
Αργότερα έρευνες της συνδέεται με 23 ύποπτων θανάτων από δηλητηρίαση 1833-1841, αλλά κανένα από αυτά δεν είχε διερευνηθεί πλήρως, δεδομένου ότι ήταν εκτός του ορίου των δέκα ετών για την ποινική δίωξη και δεν υπήρχε καμία επιστημονική απόδειξη. Τοπική λαογραφία έχει αποδοθεί σε πολλούς ανεξήγητοι θάνατοι της - μερικά από τα οποία ήταν σχεδόν βέβαιο ότι οφείλεται σε φυσικά αίτια. Η πιο αξιόπιστη εκτίμηση είναι ότι πιθανόν να διαπράχθηκε περίπου 36 δολοφονίες, αλλά εικασίες των πιθανών θανάτων έτρεξε σε περίπου 60.
«Δίκη Jegado ξεκίνησε 6, Δεκέμβρη του 1851, όπου, είχε κατηγορηθεί μόνο από 13 δολοφονίες, 3 απόπειρες δολοφονιών, 19 κλοπές και 15 απόπειρες εκβιασμού. Συμπεριφορά Jegado ήταν ασταθής, αλλάζοντας από το ταπεινό ψίθυροι για δυνατά ευσεβείς φωνές. Εκείνη αρνήθηκε σταθερά ήξερε καν τι το αρσενικό ήταν, το οποίο ήταν ενάντια σε όλες τις αποδείξεις για το αντίθετο. Διάφορους γιατρούς που είχαν εξετάσει τα θύματα δεν είχε παρατηρήσει κάτι πάρα πολύ υπερβολικά ύποπτες, ωστόσο, όταν 22 από τα θύματα είχαν εκταφεί, όλοι είχαν έδειξε σημάδια δηλητηρίαση με αρσενικό "Παράθεση:. Κυρία Lucilla de Rickardiou, Υφυπουργός Δικαιοσύνης Myles, 20 Δεκεμβρίου του 1851.
Η Δίκη: Jégado δίκη ξεκίνησε 6 Δεκέμβρη 1851, αλλά, λόγω της γαλλικής νομοθεσίας περί των επιτρεπόμενων αποδεικτικών στοιχείων και της παραγραφής, που κατηγορήθηκε μόνο από τρεις δολοφονίες, τρεις απόπειρες δολοφονιών και 11 κλοπές. Τουλάχιστον μία μεταγενέστερη υπόθεση, φαίνεται να έχουν μειωθεί, δεδομένου ότι εμπλέκονται ένα παιδί και η αστυνομία ήταν απρόθυμοι να αναστατώσει τους γονείς από την εκταφή. Jégado συμπεριφορά στο δικαστήριο ήταν ασταθής, αλλάζοντας από το ταπεινό μουρμουρητά δυνατά ευσεβείς φωνάζει και περιστασιακή βίαια ξεσπάσματα εναντίον των κατηγόρων της. Εκείνη αρνήθηκε σταθερά ήξερε καν τι το αρσενικό ήταν, παρά τα στοιχεία για το αντίθετο. Οι γιατροί που είχαν εξετάσει τα θύματα της δεν είχε συνήθως παρατηρήσει κάτι ύποπτο, αλλά όταν είχαν εκταφεί τα πιο πρόσφατα θύματα, έδειξαν συντριπτική απόδειξη του αρσενικού και, ενδεχομένως, το αντιμόνιο.
Ο δικηγόρος υπεράσπισης, Magloire Dorange, έκανε μια αξιοσημείωτη ομιλία κλεισίματος - υποστηρίζοντας ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο από ό, τι οι περισσότεροι να μετανοήσουν και θα μπορούσε να γλιτώσει τη θανατική ποινή, δεδομένου ότι πέθαινε από καρκίνο ούτως ή άλλως.
Η υπόθεση προσέλκυσε λίγη προσοχή κατά τη χρονική στιγμή, έσπρωξε μακριά τα πρωτοσέλιδα από το πραξικόπημα στο Παρίσι.
Jégado καταδικάστηκε σε θάνατο με γκιλοτίνα και εκτελέστηκαν μπροστά από ένα μεγάλο πλήθος των θεατών στο Champ-de-Mars στη Rennes στις 26 Φεβρουαρίου, 1852. Τα υπολείμματά της θάφτηκε χωρίς το κεφάλι στο τοπικό νεκροταφείο, την 1η Μαρτίου 1852 το κρανίο ήταν ενωμένη με το σώμα της, στις 23 Δεκεμβρίου, 1961. - Bird
Romanization: I̱ gallikí̱ oikiakoú proso̱pikoú kai di̱li̱ti̱riastí̱ - Hélène Jégado
(1803-1852) í̱tan Gállos oikiakoú proso̱pikoú kai katá syrroí̱ dolofóno. Eínai pistév̱etai óti échoun dolofoni̱theí óso 36 ánthro̱poi me arsenikó se mia período 18 etó̱n. Metá apó mia archikí̱ período ti̱s drasti̱rióti̱tas, metaxý 1833 kai 1841, pou moiázei na échei stamatí̱sei gia schedón déka chrónia prin apó ti̱n telikí̱ xefánto̱ma to 1851.
Próo̱res zo̱í̱ kai ta enklí̱mata ti̱s:̱ Hélène Jégado genní̱thi̱ke se mia mikrí̱ fárma sti̱n Plouhinec (Morbihan), kontá sto Lorient sti̱ Vretáni̱. Échase ti̱ mi̱téra ti̱s se i̱likía eptá kai stálthi̱ke na ergasteí me dýo theíes pou í̱tan ypálli̱loi sto presvytério tou Bubry. Metá apó 17 chrónia, synódef̱se mia theía sti̱n póli̱ ti̱s Séglien. Égine énas mágeiras gia ti̱ therapeía ópou proékypse éna peristatikó katá to opoío eíche kati̱gori̱theí apó ti̱n prosthí̱ki̱ ti̱s kánnavi̱s apó to spíti tou kókkou se soúpa tou.
Pró̱ti̱ ypopsía di̱li̱ti̱ríasi̱s Ti̱s synévi̱ to 1833, ótan eíche prosli̱ftheí apó állo ieréa, p François Le Drogo, sto kontinó cho̱rió tou Guern. Sti̱ diárkeia to̱n trió̱n af̱tó̱n mi̱nó̱n, metaxý 28 Iouníou kai 3 Okto̱vríou, eptá méli̱ tou noikokyrioú péthane xafniká, symperilamvanoménou tou ieréa o ídios, i̱likio̱méni̱ mi̱téra kai ton patéra tou, kai to dikó episképtontai ti̱n adelfí̱ ti̱s, i̱ Anne Jégado. Emfaní̱ thlípsi̱ ti̱s kai ef̱seví̱s symperiforá í̱tan tóso peistikí̱ pou den í̱tan ýpoptos. Erchómenoi lígo metá ti̱n epidi̱mía choléras tou 1832 oi thánatoi boroún na échoun tetheí káto̱ apó fysiká aítia.
Jégado epéstrepse sti̱n Bubry na antikatastí̱sei ti̱n adelfí̱ ti̱s, ópou treis ánthro̱poi échasan ti̱ zo̱í̱ tous katá ti̱ diárkeia trió̱n mi̱nó̱n, symperilamvanoméno̱n kai to̱n állo̱n theía ti̱s, to sýnolo to̱n opoío̱n fróntise sto komodíno tous. Synéchise na Locminé, ópou epivivásti̱kan me énan ergazómeno velóna, i̱ Marie-Jeanne Lempousé-tóso Lempousé kai i̱ kóri̱ ti̱s péthane kai o gios arró̱sti̱se. Eínai pithanó óti o gios epézi̱se giatí den déchthi̱ke ministrations Jégado tou. Ótan sti̱n ídia póli̱, i̱ chí̱ra Lorey prosférontai Jégado éna do̱mátio, péthane metá ti̱n katanálo̱si̱ mias soúpas néa oikótrofos ti̱s eíche etoimásei. Ton Máio tou 1835 misthó̱thi̱ke apó ti̱n kyría Toussaint kai tésseris thánatoi akoloúthi̱san. Me ti̱n paroúsa chronikí̱ stigmí̱, eíche í̱di̱ thései dekaeptá átoma se táfous tous.
Argótera, to 1835, Jégado ergazótan o̱s ypálli̱los se éna monastí̱ri sto Auray, allá grí̱gora apérripse metá apó arketá peristatiká vandalismoú kai ierosylía.
Jégado ergásti̱ke o̱s mágeiras se álla noikokyriá se Auray, tóte Pontivy, Lorián kai to Port-Louis ópou ergazótan móno gia lígo se káthe mía. Sychná, kápoios arró̱sti̱se í̱ péthane. Metaxý to̱n pio diavói̱ti̱ dolofoníes ti̱s eínai éna paidí, lígo María Breger, oi opoíoi échasan ti̱ zo̱í̱ tous sto Château de Soye (Ploemeur) Máios 1841, déka chrónia kai éna mí̱na prin apó ti̱n telikí̱ sýlli̱psí̱ ti̱s. Ta perissótera thýmata échasan ti̱ zo̱í̱ tous parousiázoun symptó̱mata pou antistoichoún se di̱li̱ti̱ríasi̱ me arsenikó, an kai poté den piásti̱ke me to arsenikó pou échei sti̱n katochí̱ ti̱s. Den ypárchei kamía katagrafí̱ to̱n ýpopto̱n thanáto̱n apó ta téli̱ tou 1841 éo̱s 1849, allá mia seirá apó tous ergodótes ti̱s, anéfere argótera klopés?̱ í̱tan profanó̱s mia kleptomaní̱s kai piásti̱ke na klévei pollés forés.
I̱ kariéra ti̱s pí̱re mia néa seirá to 1849 ótan metakómise sti̱n Ren, ti̱n pro̱tév̱ousa ti̱s periochí̱s.
I̱ sýlli̱psi̱:̱ To 1850, Jégado entáchthi̱ke sto oikiakó proso̱pikó to̱n Theófilo Bidard, kathi̱gi̱tí̱s nomikí̱s sto Panepistí̱mio ti̱s Rennes. Énas apó tous ypi̱rétes tou, Rose Tessier, arró̱sti̱se kai péthane ótan Jégado ti̱n tási̱. To 1851, mia apó tis álles ypi̱rétries, Rosalie Sarrazin, arró̱sti̱se kathó̱s kai péthane. Dýo giatroí eíchan prospathí̱sei na só̱sei Sarrazin kai epeidí̱ ta symptó̱mata í̱tan parómoia me ekeína tou Tessier, pou épeise tous syngeneís gia na katasteí dynatí̱ i̱ af̱topsía. Jégado prokálese ypopsíes, ótan anakoíno̱se ti̱n atho̱óti̱tá ti̱s prin kan ró̱ti̱se típota, kai synelí̱fthi̱ 1 Ioúli̱ 1851.
Argótera érev̱nes ti̱s syndéetai me 23 ýpopto̱n thanáto̱n apó di̱li̱ti̱ríasi̱ 1833-1841, allá kanéna apó af̱tá den eíche dierev̱ni̱theí plí̱ro̱s, dedoménou óti í̱tan ektós tou oríou to̱n déka etó̱n gia ti̱n poinikí̱ dío̱xi̱ kai den ypí̱rche kamía episti̱monikí̱ apódeixi̱. Topikí̱ laografía échei apodotheí se polloús anexí̱gi̱toi thánatoi ti̱s - meriká apó ta opoía í̱tan schedón vévaio óti ofeíletai se fysiká aítia. I̱ pio axiópisti̱ ektími̱si̱ eínai óti pithanón na diapráchthi̱ke perípou 36 dolofoníes, allá eikasíes to̱n pithanó̱n thanáto̱n étrexe se perípou 60.
«Díki̱ Jegado xekíni̱se 6, Dekémvri̱ tou 1851, ópou, eíche kati̱gori̱theí móno apó 13 dolofoníes, 3 apópeires dolofonió̱n, 19 klopés kai 15 apópeires ekviasmoú. Symperiforá Jegado í̱tan astathí̱s, allázontas apó to tapeinó psíthyroi gia dynatá ef̱seveís fo̱nés. Ekeíni̱ arní̱thi̱ke statherá í̱xere kan ti to arsenikó í̱tan, to opoío í̱tan enántia se óles tis apodeíxeis gia to antítheto. Diáforous giatroús pou eíchan exetásei ta thýmata den eíche parati̱rí̱sei káti pára polý ypervoliká ýpoptes, o̱stóso, ótan 22 apó ta thýmata eíchan ektafeí, óloi eíchan édeixe si̱mádia di̱li̱ti̱ríasi̱ me arsenikó "Paráthesi̱:̱. Kyría Lucilla de Rickardiou, Yfypourgós Dikaiosýni̱s Myles, 20 Dekemvríou tou 1851.
I̱ Díki̱:̱ Jégado díki̱ xekíni̱se 6 Dekémvri̱ 1851, allá, lógo̱ ti̱s gallikí̱s nomothesías perí to̱n epitrepómeno̱n apodeiktikó̱n stoicheío̱n kai ti̱s paragrafí̱s, pou kati̱gorí̱thi̱ke móno apó treis dolofoníes, treis apópeires dolofonió̱n kai 11 klopés. Touláchiston mía metagenésteri̱ ypóthesi̱, faínetai na échoun meio̱theí, dedoménou óti emplékontai éna paidí kai i̱ astynomía í̱tan apróthymoi na anastató̱sei tous goneís apó ti̱n ektafí̱. Jégado symperiforá sto dikastí̱rio í̱tan astathí̱s, allázontas apó to tapeinó mourmouri̱tá dynatá ef̱seveís fo̱názei kai peristasiakí̱ víaia xespásmata enantíon to̱n kati̱góro̱n ti̱s. Ekeíni̱ arní̱thi̱ke statherá í̱xere kan ti to arsenikó í̱tan, pará ta stoicheía gia to antítheto. Oi giatroí pou eíchan exetásei ta thýmata ti̱s den eíche syní̱tho̱s parati̱rí̱sei káti ýpopto, allá ótan eíchan ektafeí ta pio prósfata thýmata, édeixan syntriptikí̱ apódeixi̱ tou arsenikoú kai, endechoméno̱s, to antimónio.
O diki̱góros yperáspisi̱s, Magloire Dorange, ékane mia axiosi̱meío̱ti̱ omilía kleisímatos - yposti̱rízontas óti chreiázetai perissótero chróno apó ó, ti oi perissóteroi na metanoí̱soun kai tha boroúse na glitó̱sei ti̱ thanatikí̱ poiní̱, dedoménou óti péthaine apó karkíno oúto̱s í̱ állo̱s.
I̱ ypóthesi̱ prosélkyse lígi̱ prosochí̱ katá ti̱ chronikí̱ stigmí̱, éspro̱xe makriá ta pro̱tosélida apó to praxikópi̱ma sto Parísi.
Jégado katadikásti̱ke se thánato me nkilotína kai ektelésti̱kan brostá apó éna megálo plí̱thos to̱n theató̱n sto Champ-de-Mars sti̱ Rennes stis 26 Fevrouaríou, 1852. Ta ypoleímmatá ti̱s tháfti̱ke cho̱rís to kefáli sto topikó nekrotafeío, ti̱n 1i̱ Martíou 1852 to kranío í̱tan eno̱méni̱ me to só̱ma ti̱s, stis 23 Dekemvríou, 1961. - Bird
