Thai: ฝันร้ายที่สุดของผู้ปกครอง A:

Westley อัลลันด็อดเกิดในรัฐวอชิงตันเมื่อวันที่ 3 กรกฏาคม 1961 ด็อดเติบโตขึ้นมาในสิ่งที่ได้รับการอธิบายว่าเ​​ป็นบ้านที่ปราศจากความรักและมักจะถูกละเลยโดยพ่อแม่ของเขาในความโปรดปรานของน้องชายสองคนของเขา ในปี 1989 ด็อดทำร้ายทางเพศและถูกฆ่าตายสามชายวัย 11 และ 10 4. วิธีการของเขาชั่วร้ายเพื่อให้นักจิตวิทยานิติเวชการขนานนามว่าเขาเป็นหนึ่งในนักฆ่าความชั่วร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์

เด็กทำร้ายเด็กคนอื่น ๆ :
ตอนอายุ 13 ดอดส์เริ่มเปิดเผยตัวเองให้กับเด็กผ่านบ้านของเขา ตระหนักถึงอันตรายของการได้รับการติดเขาเริ่มปั่นจักรยานไปรอบ ๆ ถนนที่กำลังมองหาโอกาสที่จะเปิดเผยตัวเอง พ่อแม่ของเขาฟุ้งซ่านโดยได้รับการหย่าร้างได้รับทราบถึงพฤติกรรมทางเพศด็อดแปลก แต่หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับเขาเกี่ยวกับมันหรือรับเขาช่วย แม้ความสนใจน้อยให้กับ Westley หลังจากที่พ่อแม่หย่าร้าง ความปรารถนาของเขาแสดงออกขยายจากการติดต่อทางกายภาพ ครั้งแรกที่เขาขืนใจผู้ที่ใกล้ชิดกับเขา ญาติน้องวัย 6 และ 8 และลูกของผู้หญิงคนหนึ่งที่พ่อของเขาได้รับการออกเดทกลายเป็นเหยื่อปกติของวิปริตของเขาเติบโต

ที่ได้รับมอบหมายดูแลของลูก:
ด็อดเติบโตขึ้นมาเป็นคนดีที่ดูวัยรุ่นค่อนข้างฉลาดและสง่า คุณสมบัติเหล่านี้ช่วยให้เขาในการหางานนอกเวลาที่เขาได้รับมอบหมายกับลูกน้อยนั่ง เขามักจะนั่งทารกสำหรับเพื่อนบ้านของเขายึดเวลาส่วนตัวลวนลามเด็กเขาได้รับการดูแลเท่าที่พวกเขานอนหลับ เขาทำงานเป็นที่ปรึกษาค่ายในช่วงฤดู​​ร้อนที่มีการใช้ประโยชน์จากความไว้วางใจของเด็กและชื่นชมเขา ด็อดใช้เวลาส่วนใหญ่ของปีวัยรุ่นของเขาการณ์วิธีใหม่และดีกว่าที่จะมีความสัมพันธ์ทางเพศกับเด็ก เขาได้เรียนรู้วิธีการรวมบุคคลผู้ใหญ่ด้วยความรู้สึกของความเป็นเพื่อนสมรู้ร่วมคิดที่จะสมบูรณ์ในการควบคุมผู้ที่ตกเป็นเหยื่อสาวของเขา เขาจะหว่านล้อมพวกเขาเป็นหมอเล่นหรือกล้าที่พวกเขาไปผอมจุ่มกับเขา เขาใช้ประโยชน์จากความอยากรู้ธรรมชาติของพวกเขาและมักจะปกติสิ่งที่เขาทำโดยนำเสนอว่าเป็น "เติบโตขึ้นมารักษา" อย่างไรก็ตามด็อดได้รับการติดไม่กี่ครั้งก่อน เริ่มต้นด้วยการจับกุมครั้งแรกของเขาที่ 15 เปิดเผยตัวเอง เขาถูกคุมขังเพื่อให้คำปรึกษามืออาชีพ

การปรับแต่งเทคนิคของเขา:
พี่เขาได้หมดหวังมากขึ้นเขาก็จะพบว่าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ เขาค้นพบเขาจะใช้กำลังมากขึ้นและโน้มน้าวน้อยลงและเริ่มเข้าใกล้เด็ก ๆ ในสวนสาธารณะที่เรียกร้องให้พวกเขาปฏิบัติตามเขาเข้าไปในพื้นที่ที่เงียบสงบหรือว่าพวกเขาถอดเสื้อผ้าของพวกเขา ในปี 1981 หลังจากที่มีการพยายามที่ล้มเหลวในการจับภาพสองสาวน้อยที่ได้รับการแจ้งความกับตำรวจ และในขณะที่ด็อดเข้าร่วมกองทัพเรือแม้ที่ไม่หยุดความต้องการทางเพศของเขาซึ่งได้รับการเติบโตในจินตนาการของซาดิสต์ ขณะที่ประจำการในกรุงวอชิงตันเขาเริ่มที่เด็กล่าสัตว์ที่อาศัยอยู่บนฐาน เขาด้อม ๆ มอง ๆ ห้องพักส่วนที่เหลือโรงภาพยนตร์ร้านค้าใกล้เคียงและในเวลาว่าง

ระบบล้มเหลว:
หลังจากที่กองทัพเรือเขาได้งานในโรงงานกระดาษ ปลอมปนนิสัยของเขาไม่เคยหยุดที่จะครอบครองส่วนใหญ่ของความคิดของเขาและวัตถุประสงค์ เมื่อเขาเสนอเป็นกลุ่มของเด็กผู้ชายที่ $ 50 ไปกับเขาไปยังห้องเช่าที่ใกล้เคียงกับการเล่นโป๊กเกอร์แถบ เขาถูกจับกุม แต่ค่าใช้จ่ายที่ถูกทิ้งแม้เขาจะยอมรับความตั้งใจของเขาที่จะทำร้ายพวกเขาไปยังหน่วยงาน ไม่มากต่อมาเขาถูกจับอีกครั้งสำหรับการรุกรานพยายามและทำหน้าที่ 19 วันในคุกและได้รับคำสั่งอีกครั้งเพื่อแสวงหาการให้คำปรึกษา นี้จะไม่เป็นครั้งสุดท้ายที่ด็อดถูกจับ ในความเป็นจริงมันเกือบจะปรากฏเป็นถ้าเขาต้องการที่จะถูกจับหลังจากที่ถูกจับกุมครั้งอื่น ๆ หลายอย่างสำหรับการทำร้ายเด็กของเพื่อน ๆ และเพื่อนบ้าน แต่บทลงโทษด็อดไม่ค่อยเพิ่มขึ้นถึงเวลาคุกจริงใด ๆ เพราะพ่อแม่หลายคนลังเลที่จะนำบุตรหลานบอบช้ำของพวกเขาผ่านระบบศาล ในขณะเดียวกันจินตนาการด็อดได้ที่เพิ่มขึ้นและเขาก็เริ่มที่จะวางแผนอย่างระมัดระวังการโจมตีของเขา เขาเก็บไดอารี่เติมหน้าด้วยจินตนาการของโรคของเขาในสิ่งที่เขาอยากจะทำเพื่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของเขาในอนาคต

ข้อความที่ตัดตอนมาไดอารี่ส่วนตัวของเขา
"เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 3 อาจจะตายด้วยวิธีนี้เขาจะได้รับการเชื่อมโยงลงมาเป็นลีอยู่ในเหตุการณ์ 2 แทนการวางถุงเหนือหัวของเขาในฐานะที่ได้วางแผนไว้ก่อนหน้านี้ผมจะเทปปากของเขาปิดด้วยเทปพันสายไฟจากนั้นเมื่อพร้อม. ฉันจะใช้ผ้าหรือสิ่งที่จะเสียบจมูกของเขาวิธีการที่ฉันสามารถกลับมานั่งถ่ายภาพและดูเขาตายแทนการมุ่งเน้นที่มือหรือเชือกแน่นรอบคอของเขาฉัน -. ที่จะกำจัดการเผาไหม้เชือกบน คอ... ฉันสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนใบหน้าของเขาและตาตอนนี้ ... "" เขาสงสัยว่าตอนนี้ไม่มีอะไร. อาจจะรอจนถึงเช้าวันที่จะฆ่าเขา. วิธีการที่ร่างกายของเขาจะเป็นที่ค่อนข้างใหม่สำหรับการทดลองหลังจากที่ทำงาน. ฉันจะหายใจไม่ออก เขาในการนอนหลับของเขาเมื่อฉันตื่นขึ้นมาสำหรับการทำงาน (ถ้าฉันนอนหลับ). "

อาชญากรรม:
อาจจะเป็นความจริงที่ว่าเขาได้ในขณะนี้ประมาณ 30 ขืนใจเด็กที่มีการยกเว้นโทษช่วย Westley ไปขั้นตอนต่อไปสู่​​ความรุนแรง ปรารถนาของเขากลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นที่จะควบคุมและจินตนาการของเขาเข้ม เขาเดินออกมาจากชั้นวางร่างทรมานจริงอาคารหนึ่ง เขาหยุดโน้มน้าวและจูงใจและเริ่มสั่งซื้อ เขาเริ่มที่จะผูกเหยื่อของเขา เขากลายเป็นที่บริโภคกับความคิดของการทรมาน, การตัดและกินกัน

ในปี 1987 ตอนอายุ 26 เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อความปรารถนาของเขาที่จะฆ่าเหยื่อของเขา ความพยายามครั้งแรกของเขาล้มเหลวเมื่อเด็กอายุ 8 ปีด็อดล่อเข้าไปในป่าที่มีการจัดการที่จะหลบหนีกลับไปที่แม่ของเขานั่งอยู่ เขาบอกว่าแม่ของเขาจะโทรเรียกตำรวจและด็อดถูกจับ ด็อดได้รับโทษจาก 118 วันในคุกและทดลองหนึ่งปี จินตนาการของเขาจมลงไปที่ระดับความลึกใหม่และเขาเริ่มที่จะทำให้ระบบเป้าหมายของเขาความคิดของพวกเขามันมากกว่าที่เขาหรือเธอ เขาเขียนไว้ในนมของเขา "ถ้าฉันจะได้รับมันกลับบ้าน ... " วันหยุดสุดสัปดาห์วันแรงงานที่เดวิดดักลาสปาร์คเขาซ่อนตัวอยู่ข้างทาง แผนการของเขาได้รับความผิดหวังจากการเดินทางไกลพ่อแม่อย่างใกล้ชิดและรวดเร็วของเด็กเองที่จะมาใกล้ยั่วเย้าเท่านั้นที่จะวิ่งไปตามเส้นทางด้านข้างหรือข้ามกลับไปทางอื่นจากที่เขาซ่อนตัวอยู่ ด็อดให้ขึ้น แต่กลับไปที่สวนสาธารณะในเวลาเย็นก่อนตัดสินใจที่จะไม่ล้มเหลวอีกครั้ง

พี่น้องทั้งสองคน:
บิลลี่, 10, และพี่ชายของเขาใหญ่โคล, 11, เป็นช่วงปลายได้รับบ้านจากการเก็บรวบรวมลูกกอล์ฟจากสนามกอล์ฟท้องถิ่นจึงตัดสินใจที่จะใช้ตัดสั้นผ่านสวนสาธารณะ พวกเขามาอยู่กับด็อดปิดกั้นทางของพวกเขาบนเส้นทางสิ่งสกปรก ด็อดไม่ได้ต้องเสียเวลาและสั่งให้พวกเด็ก ๆ ที่จะตามเขาไป เด็กชายสั่งไม่เป็นอาจจะออกจากความกลัวเมื่อตระหนักถึงสวนสาธารณะที่วุ่นวายมักจะถูกทิ้งร้างดังนั้นช่วงสายของวัน เมื่อออกจากเส้นทางที่จะเอาด็อดเพียง 20 นาทีลวนลามเด็ก, แทงพวกเขาและทำความสะอาดหลักฐาน โคลเอาที่สุดของการละเมิดอาจจะอยู่ในความพยายามที่จะช่วยพี่ชายของเขาที่อายุน้อยกว่า แต่ไม่มีอะไรที่สามารถช่วยเด็กทั้งจากความชั่วร้ายบริสุทธิ์ซึ่งมีด็อด ด็อดเฉือนที่ชายและเชื่อว่าชายทั้งสองตายเขาเอาออก บิลลี่ถูกพบครั้งแรกที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เขาจะตายไม่นานหลังจากที่ถูกนำตัวไปที่โรงพยาบาล โคลร่างกายของเขาถูกพบเป็นเวลาหลายชั่วโมงต่อมาหลังจากที่ Neers รายงานว่าลูกชายของเขาได้หายไปและเจ้าหน้าที่รู้ที่จะมองหาลูกคนที่สอง

ตอนแรกด็อดกังวลว่าตำรวจอย่างใดจะเชื่อมโยงเขากับการฆาตกรรมของพี่น้อง Neer แต่ตัณหาด็อดกำลังมีความคิดริเริ่มโดยเฉพาะการฆ่าเขาประสบความสำเร็จ ความคิดชั่วร้ายของเขาถึงระดับความลึกใหม่ของสิ่งเลวร้าย เขาครุ่นคิดตื่นเต้นมากขึ้นของ castrating เด็กหนุ่มและดูเด็กมีเลือดออกไปสู่​​ความตายหรือเพื่อให้เขามีชีวิตอยู่เพื่อให้สามารถปรุงด็อดเหยื่ออวัยวะเพศในด้านหน้าของเขาและกำลังให้อาหารพวกเขากับเด็ก อาจเป็นไปได้ที่เขาคิดว่ากลัวจะเป็นจริงที่เลวร้ายยิ่งถ้าด็อดตัวเองกินพวกเขาในด้านหน้าของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย

สี่ปีเก่า:
เมื่อด็อดตระหนักว่าตำรวจมีโอกาสในการขายในการฆาตกรรมของชาย Neer เขาเริ่มที่จะวางแผนเดินหน้าต่อไป เขาขับรถข้ามสะพานไปพอร์ตแลนด์โอเรกอนและแล่นสวนสาธารณะและสนามเด็กเล่นที่มีบางส่วนที่อยู่ใกล้คิดถึง ในที่สุดเขาก็เดินไปที่โรงภาพยนตร์ แต่โอกาสที่จะลักพาตัวเด็กไม่นำเสนอตัวเอง วันรุ่งขึ้นเขาไปสนามเด็กเล่นของโรงเรียนริชมอนด์ เด็กที่มีอายุมากกว่าบางคนกำลังเล่นฟุตบอล แต่เขาสังเกตเห็นลี Iseli สี่ปีเล่นคนเดียวบนภาพนิ่ง ด็อดถามลีเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าเขาต้องการที่จะมีความสนุกสนานและทำให้เงินบางส่วน ลี - ผู้ที่ได้รับการสอนไม่ได้ที่จะพูดคุยกับคนแปลกหน้า - กล่าวว่าไม่มี แต่ด็อดคว้ามือของเขาและเริ่มต้นไปยังรถของเขา เมื่อลีเริ่มที่จะต่อต้านด็อดบอกเขาว่าไม่ต้องกังวลว่าพ่อของลีได้ส่งด็อดที่จะเลือกเขาขึ้น ภายในอพาร์ทเม้นด็อดลีได้ภายใต้การกระทำที่เป็นไปไม่ได้ของการล่วงละเมิดและทรมานเอกสารทั้งหมดอย่างรอบคอบโดยดอดส์มีภาพและรายการในสมุดบันทึกของเขา เช้าวันหลังจากการจับกุมของเขาแขวนดอดส์ลี Iseli ไปสู่​​ความตายในตู้เสื้อผ้าของเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าออกไปทำงาน เขาเอาภาพของเด็กน้อยที่กำลังจะตายและห้อยตายร่างกายซ่อนอยู่เบื้องหลังผ้าห่มและซ้าย หลังจากที่ทำงานที่เขาทำรายการในสมุดบันทึกประจำวันของเขาว่าเขาจะ "ต้องไปหาสถานที่ที่จะถ่ายโอนข้อมูลขยะที่เป็น" ความหมายร่างกายทรมานเล็ก ๆ ของลี Iseli เขาจึงตัดสินใจที่จะออกจากเด็กโดยแวนคูเวอร์ทะเลสาบและการเผาไหม้หลักฐานใด ๆ ที่ยอมรับสำหรับเด็กกางเกง Ghostbusters โรเบิร์ต Iseli พ่อลียังคงมีความหวัง แม้ว่าลีได้รับหายไปเป็นเวลาหลายวันนาย Iseli ทำคำสั่งประชาชนแสดงความหวังว่าลีได้รับการดำเนินการโดยเหงา แต่คนกรุณา แต่ในเช้าวันที่ 1 พฤศจิกายน 1989 ความหวังทั้งหมดสิ้นสุดลงหลังจากที่พบศพ .

จับภาพของเขาและสารภาพ:
ด็อดหลีกเลี่ยงสวนสาธารณะท้องถิ่นตัดสินใจว่าโรงภาพยนตร์จะเป็นสถานที่ที่ดีที่จะล่าเหยื่อรายต่อไปของเขา เขาเดินไปที่โรงละครเสรีภาพใหม่และรอให้เด็กหนุ่มที่จะไปไม่ต้องใส่ที่ห้องน้ำ เขาพยายามที่จะได้รับเสียงกรีดร้องหกปีเด็กอายุภายนอก แต่ก็ถูกจับโดยวิลเลียมเรย์เกรฟส์แฟนของแม่ของเด็ก ด็อดถูกสอบปากคำโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจจากวอชิงตันและโอเรกอนเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมของพี่น้อง Neer และลี Iseli ในตอนแรกเขาปฏิเสธความรู้ใด ๆ และยืนยันว่าเขาหมายเดียวที่จะทำร้ายเด็กจากโรงละคร จากนั้นทั้งทัศนคติของเขาเปลี่ยนไปและเขาสารภาพกับการฆาตกรรม delighting ในการเปิดเผยรายละเอียดที่น่าตกใจ เขาสั่งให้ตำรวจไดอารี่ของเขาลีกางเกง Ghostbusters, ภาพที่กล่าวหาและเจ็บปวดทรมานที่ไม่ได้ใช้

การพิจารณาคดีและการฟ้องคดี:
ด็อดถูกตั้งข้อหากับสามข้อหาฆาตกรรมปริญญาแรกบวกพยายามลักพาตัวจากโรงละครเสรีภาพ กับคำแนะนำทนายของเขาเขาอ้อนวอนไม่ผิด แต่การเปลี่ยนแปลงในภายหลังว่าจะมีความผิด มันก็ขึ้นอยู่กับคณะลูกขุนที่จะตัดสินใจโทษ อัยการเขตทำให้มันชัดเจนคำตัดสินของศาลที่เขาคาดหวัง เขาบอกคณะลูกขุน "เขาวางแผนฆาตกรรมเด็ก. เขากระทำการฆาตกรรมเด็ก. เขาหวนนึกจินตนาการและการฆาตกรรมเด็ก. กับชีวิตในคุกโดยไม่รอลงอาญาสองสิ่งเหล่านั้นยังคงมีอยู่ให้กับเขา" คณะลูกขุนก็แสดงให้เห็นแล้วไดอารี่ภาพและหลักฐานอื่น ๆ ป้องกันด็อดเรียกว่าไม่มีพยานและนำเสนอหลักฐาน ทนายความด็อดลีเดนมาร์กไม่เสนอว่าไม่มีคนมีสติจะเป็นความสามารถในการก่ออาชญากรรมชั่วร้ายเหล่านี้ ด็อดได้รับโทษประหารชีวิตใน 15 กรกฎาคม 1990

ปฏิเสธการอุทธรณ์อัตโนมัติ
ด็อดปฏิเสธที่จะอุทธรณ์โทษประหารชีวิตของเขาและเลือกที่จะแขวนเป็นวิธีการของการดำเนินการที่อ้างว่าเขาต้องการที่จะสัมผัสกับสิ่งที่ลี Iseli มีประสบการณ์ เขาบอกศาลว่า "ผมจะต้องดำเนินการก่อนที่ผมจะมีโอกาสที่จะหลบหนีหรือฆ่าใครบางคนที่อยู่ในคุกที่. ถ้าฉันไม่หนีผมสัญญาว่าคุณฉันจะฆ่าและข่มขืนและสนุกกับทุกนาทีของมัน."

หนังสือของเขา:
วันของการดำเนินการของเขาถูกกำหนดให้วันที่ 5 มกราคม 1993 เขาได้รับความสนใจมากเพราะไม่มีที่แขวนอยู่ตามกฎหมายที่เคยทำมาในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ปี 1965 ด็อดมีความสุขที่บอกเล่าเรื่องราวของเขาที่จะสื่อและหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่เขาเขียนเกี่ยวกับวิธีการหลีกเลี่ยงเด็ก ข่มขืนหัวข้อ: เมื่อคุณพบกับคนแปลกหน้า ในช่วงเดือนก่อนที่จะดำเนินการของเขาดอดส์ดูเหมือนจะหันไปหาพระคัมภีร์เพื่อความสะดวกสบาย และหนึ่งในการสัมภาษณ์ของเขาเขากล่าวว่าผมเชื่อว่าสิ่งที่พระคัมภีร์สอน: ฉันจะไปสวรรค์ ผมมีข้อสงสัย แต่ผมต้องการที่จะเชื่อว่าผมจะมีความสามารถที่จะไปถึงสามชายน้อยและให้พวกเขากอดและบอกพวกเขาว่าขอโทษฉันเป็นและสามารถที่จะรักพวกเขาด้วยความรักที่แท้จริงจริงและมี ความปรารถนาที่จะทำร้ายพวกเขาในทางใดทางหนึ่ง

คำพูดสุดท้ายของเขา
Westley อัลลันด็อดถูกประหารชีวิตที่ 00:05 ในวันที่ 5 มิถุนายน 1993 คำสั่งสุดท้ายของเขาคือ "ฉันถูกถามครั้งเดียวโดยคนผมจำไม่ได้ว่าใครถ้ามีวิธีใดที่กระทำผิดทางเพศอาจจะหยุด. ฉันกล่าวว่า `ฉบับ ' ผมผิด. ผมผิดเมื่อฉันกล่าวว่ามีความหวังไม่ไม่มีความสงบสุข. มีความหวัง. มีความสงบสุข. ฉันพบทั้งในพระเจ้าพระเยซูคริสต์. มองไปที่พระเจ้าและคุณจะพบความสงบสุข. " มีอยู่ไม่ขอโทษสำหรับความผิดของเขาไม่มีลักษณะที่ชัดเจนของความสำนึกผิด

นอกคุกผู้ที่อยู่ในการสนับสนุนของการดำเนินการอาจจะได้ยินสวดมนต์เพลงเช่น "ยืดห่าคอของเขา" ขณะที่ผู้สนับสนุนที่ไม่ใช่ร้องไห้ที่มีข่าวว่าการกระทำของเขาได้ไปตามที่วางแผนไว้

- นก

...

Romanization: F̄ạn r̂āy thī̀s̄ud k̄hxng p̄hū̂ pkkhrxng A:
Westley xạl lạn d̆ xd keid nı rạṭ̄h wxchingtạn meụ̄̀x wạn thī̀ 3 krkt̩ ā khm 1961 d̆ xd teibto k̄hụ̂n mā nı s̄ìng thī̀ dị̂ rạb kār xṭhi bāy ẁā e​​p̆ nb̂ā nthī̀ prāṣ̄cāk khwām rạk læa mạk ca t̄hūk laley doy ph̀x mæ̀ k̄hxng k̄heā nı khwām pordprān k̄hxng n̂xng chāy s̄xng khn k̄hxng k̄heā nıpī 1989 d̆ xd thảr̂āy thāng pheṣ̄ læa t̄hūk ḳh̀ā tāy s̄ām chāy wạy 11 læa 10 4. Wiṭhī kār k̄hxng k̄heā chạ̀w r̂āy pheụ̄̀x h̄ı̂ nạk citwithyā niti wech kār k̄hnān nām ẁā k̄heā pĕn h̄nụ̀ng nı nạk ḳh̀ā khwām chạ̀w r̂āy thī̀s̄ud nı prawạtiṣ̄ās̄tr̒

dĕk thảr̂āy dĕk khn xụ̄̀n « :
Txn xāyu 13 dxd s̄̒ reìm peidp̄hey tạw xeng h̄ı̂ kạb dĕk p̄h̀ān b̂ān k̄hxng k̄heā trah̄nạk t̄hụng xạntrāy k̄hxng kār dị̂ rạb kār tid k̄heā reìm pạ̀n cạkryān pị rxb «t̄hnn thī̀ kảlạng mxng h̄ā xokās̄ thī̀ ca peidp̄hey tạw xeng ph̀x mæ̀ k̄hxng k̄heā fûngs̀ān doy dị̂ rạb kār h̄ỳā r̂āng dị̂ rạb thrāb t̄hụng phvtikrrm thāng pheṣ̄ d̆ xd pælk tæ̀ h̄līk leī̀yng kār p̄hechiỵh̄n̂ā kạb k̄heā keī̀yw kạb mạn h̄rụ̄x rạb k̄heā ch̀wy mæ̂ khwām s̄ncı n̂xy h̄ı̂ kạb Westley h̄lạngcāk thī̀ ph̀x mæ̀ h̄ỳā r̂āng khwām prārt̄hnā k̄hxng k̄heā s̄ædngxxk k̄hyāy cāk kār tidt̀x thāng kāyp̣hāph khrậng ræk thī̀ k̄heā k̄hụ̄ncı p̄hū̂ thī̀ kıl̂ chid kạb k̄heā ỵāti n̂xng wạy 6 læa 8 læa lūk k̄hxng p̄hū̂h̄ỵing khn h̄nụ̀ng thī̀ ph̀x k̄hxng k̄heā dị̂ rạb kār xxk deth klāy pĕn h̄eyụ̄̀x pkti k̄hxng wiprit k̄hxng k̄heā teibto

thī̀ dị̂ rạb mxbh̄māy dūlæ k̄hxng lūk:
D̆ xd teibto k̄hụ̂n mā pĕn khn dī thī̀ dū wạyrùn kh̀xnk̄ĥāng c̄hlād læa s̄ng̀ā khuṇs̄mbạti h̄el̀ā nī̂ ch̀wy h̄ı̂ k̄heā nı kār h̄ā ngān nxk welā thī̀ k̄heā dị̂ rạb mxbh̄māy kạb lūk n̂xy nạ̀ng k̄heā mạk ca nạ̀ng thārk s̄ảh̄rạb pheụ̄̀xnb̂ān k̄hxng k̄heā yụd welā s̄̀wntạw lwnlām dĕk k̄heā dị̂ rạb kār dūlæ thèā thī̀ phwk k̄heā nxn h̄lạb k̄heā thảngān pĕn thī̀ prụks̄ʹā kh̀āy nı ch̀wng vdū​​r̂xn thī̀ mī kār chı̂ prayochn̒ cāk khwām wị̂ wāngcı k̄hxng dĕk læa chụ̄̀nchm k̄heā d̆ xd chı̂ welā s̄̀wn h̄ıỵ̀ k̄hxng pī wạyrùn k̄hxng k̄heā kārṇ̒ wiṭhī h̄ım̀ læa dī kẁā thī̀ ca mī khwām s̄ạmphạnṭh̒ thāng pheṣ̄ kạb dĕk k̄heā dị̂ reīyn rū̂ wiṭhī kār rwm bukhkhl p̄hū̂h̄ıỵ̀ d̂wy khwām rū̂s̄ụk k̄hxng khwām pĕn pheụ̄̀xn s̄mrū̂ r̀wm khid thī̀ ca s̄mbūrṇ̒ nı kār khwbkhum p̄hū̂ thī̀ tkpĕn h̄eyụ̄̀x s̄āw k̄hxng k̄heā k̄heā ca h̄ẁānl̂xm phwk k̄heā pĕn h̄mx lèn h̄rụ̄x kl̂ā thī̀ phwk k̄heā pị p̄hxm cùm kạb k̄heā k̄heā chı̂ prayochn̒ cāk khwām xyāk rū̂ ṭhrrmchāti k̄hxng phwk k̄heā læa mạk ca pkti s̄ìng thī̀ k̄heā thả doy nả s̄enx ẁā pĕn"teibto k̄hụ̂n mā rạks̄ʹā" xỳāngrị k̆ tā md̆ xd dị̂ rạb kār tid mị̀ kī̀ khrậng k̀xn reìm t̂n d̂wy kār cạbkum khrậng ræk k̄hxng k̄heā thī̀ 15 peidp̄hey tạw xeng k̄heā t̄hūk khum k̄hạng pheụ̄̀x h̄ı̂ khả prụks̄ʹā mụ̄x xāchīph

kār prạb tæ̀ng thekhnikh k̄hxng k̄heā:
Phī̀ k̄heā dị̂ h̄md h̄wạng māk k̄hụ̂n k̄heā k̆ ca phb ẁā p̄hū̂ thī̀ tkpĕn h̄eyụ̄̀x k̄heā kĥn phb k̄heā ca chı̂ kảlạng māk k̄hụ̂n læa nômn̂āw n̂xy lng læa reìm k̄hêā kıl̂ dĕk «nı s̄wn s̄āṭhārṇa thī̀ reīyk r̂xng h̄ı̂ phwk k̄heā pt̩ibạti tām k̄heā k̄hêāpị nı phụ̄̂nthī̀ thī̀ ngeīyb s̄ngb h̄rụ̄x ẁā phwk k̄heā t̄hxd s̄eụ̄̂xp̄ĥā k̄hxng phwk k̄heā nıpī 1981 h̄lạngcāk thī̀ mī kār phyāyām thī̀ l̂m h̄elw nı kār cạb p̣hāph s̄xng s̄āw n̂xy thī̀ dị̂ rạb kār cæ̂ng khwām kạb tảrwc læa nı k̄hṇa thī̀ d̆ xd k̄hêā r̀wm kxngthạph reụ̄x mæ̂ thī̀ mị̀ h̄yud khwām t̂xngkār thāng pheṣ̄ k̄hxng k̄heā sụ̀ng dị̂ rạb kār teibto nı cintnākār k̄hxng sādi s̄t̒ k̄hṇa thī̀ pracả kār nı krung wxchingtạn k̄heā reìm thī̀ dĕk l̀ā s̄ạtw̒ thī̀ xāṣ̄ạy xyū̀ bn ṭ̄hān k̄heā d̂xm «mxng «h̄̂xng phạk s̄̀wn thī̀ h̄elụ̄x rong p̣hāphyntr̒ r̂ān kĥā kıl̂ kheīyng læa nı welā ẁāng

rabb l̂m h̄elw:
H̄lạngcāk thī̀ kxngthạph reụ̄x k̄heā dị̂ ngān nı rongngān kradās̄ʹ plxmpn nis̄ạy k̄hxng k̄heā mị̀ khey h̄yud thī̀ ca khrxbkhrxng s̄̀wn h̄ıỵ̀ k̄hxng khwām khid k̄hxng k̄heā læa wạtt̄hupras̄ngkh̒ meụ̄̀x k̄heā s̄enx pĕnk lùm k̄hxng dĕk p̄hū̂chāy thī̀ $ 50 pị kạb k̄heā pị yạng h̄̂xng chèā thī̀ kıl̂ kheīyng kạb kār lèn pókkexr̒ t̄hæb k̄heā t̄hūk cạbkum tæ̀ kh̀ā chı̂ c̀āy thī̀ t̄hūk thîng mæ̂ k̄heā ca yxmrạb khwām tậngcı k̄hxng k̄heā thī̀ ca thảr̂āy phwk k̄heā pị yạng h̄ǹwy ngān mị̀ māk t̀x mā k̄heā t̄hūk cạb xīk khrậng s̄ảh̄rạb kār rukrān phyāyām læa thả h̄n̂āthī̀ 19 wạn nı khuk læa dị̂ rạbkhả s̄ạ̀ng xīk khrậng pheụ̄̀x s̄æwngh̄ā kār h̄ı̂ khả prụks̄ʹā nī̂ ca mị̀ pĕn khrậng s̄ud tĥāy thī̀ d̆ xd t̄hūk cạb nı khwām pĕn cring mạn keụ̄xb ca prākt̩ pĕn t̄ĥā k̄heā t̂xngkār thī̀ ca t̄hūk cạb h̄lạngcāk thī̀ t̄hūk cạbkum khrậng xụ̄̀n «h̄lāy xỳāng s̄ảh̄rạb kār thảr̂āy dĕk k̄hxng pheụ̄̀xn «læa pheụ̄̀xnb̂ān tæ̀ bth lng thos̄ʹ d̆ xd mị̀kh̀xy pheìm k̄hụ̂n t̄hụng welā khuk cring dı «pherāa ph̀x mæ̀ h̄lāy khn lạngle thī̀ ca nả butr h̄lān bxbcĥả k̄hxng phwk k̄heā p̄h̀ān rabb ṣ̄āl nı k̄hṇa deīywkạn cintnā kā rd̆ xd dị̂thī̀ pheìm k̄hụ̂n læa k̄heā k̆ reìm thī̀ ca wāngp̄hæn xỳāng ramạdrawạng kār comtī k̄hxng k̄heā k̄heā kĕb dịxārī̀ teim h̄n̂ā d̂wy cintnākār k̄hxng rokh k̄hxng k̄heā nı s̄ìng thī̀ k̄heā xyāk ca thả pheụ̄̀x p̄hū̂ thī̀ tkpĕn h̄eyụ̄̀x k̄hxng k̄heā nı xnākht

k̄ĥxkhwām thī̀ tạdtxn mā dịxārī̀ s̄̀wntạw k̄hxng k̄heā
"h̄etukārṇ̒ thī̀ keid k̄hụ̂n 3 xāc ca tāy d̂wy wiṭhī nī̂ k̄heā ca dị̂ rạb kār cheụ̄̀xm yong lng mā pĕn lī xyū̀ nı h̄etukārṇ̒ 2 thæn kār wāng t̄hung h̄enụ̄x h̄ạw k̄hxng k̄heā nı ṭ̄hāna thī̀ dị̂ wāngp̄hæn wị̂ k̀xn h̄n̂ā nī̂ p̄hm ca thep pāk k̄hxng k̄heā pid d̂wy thep phạn s̄āy fị cāk nận meụ̄̀x phr̂xm. C̄hạn ca chı̂ p̄ĥā h̄rụ̄x s̄ìng thī̀ ca s̄eīyb cmūk k̄hxng k̄heā wiṭhī kār thī̀ c̄hạn s̄āmārt̄h klạb mā nạ̀ng t̄h̀āy p̣hāph læa dū k̄heā tāy thæn kār mùng nên thī̀ mụ̄x h̄rụ̄x cheụ̄xk næ̀n rxb khx k̄hxng k̄heā c̄hạn -. Thī̀ ca kảcạd kār p̄heā h̄ịm̂ cheụ̄xk bn khx... C̄hạn s̄āmārt̄h h̄ĕn dị̂ xỳāng chạdcen bıh̄n̂ā k̄hxng k̄heā læa tā txn nī̂ ... "" K̄heā s̄ngs̄ạy ẁā txn nī̂ mị̀mī xarị. Xāc ca rx cnt̄hụng chêā wạn thī̀ ca ḳh̀ā k̄heā. Wiṭhī kār thī̀ r̀āngkāy k̄hxng k̄heā ca pĕn thī̀ kh̀xnk̄ĥāng h̄ım̀ s̄ảh̄rạb kār thdlxng h̄lạngcāk thī̀ thảngān. C̄hạn ca h̄āycı mị̀ xxk k̄heā nı kār nxn h̄lạb k̄hxng k̄heā meụ̄̀x c̄hạn tụ̄̀n k̄hụ̂n mā s̄ảh̄rạb kār thảngān (t̄ĥā c̄hạn nxn h̄lạb). "

Xāchỵākrrm:
Xāc ca pĕn khwām cring thī̀ ẁā k̄heā dị̂ nı k̄hṇa nī̂ pramāṇ 30 k̄hụ̄ncı dĕk thī̀ mī kār ykwên thos̄ʹ ch̀wy Westley pị k̄hận txn t̀x pị s̄ū̀​​khwām runræng prārt̄hnā k̄hxng k̄heā klāy pĕn reụ̄̀xng yāk māk k̄hụ̂n thī̀ ca khwbkhum læa cintnākār k̄hxng k̄heā k̄hêm k̄heā dein xxk mā cāk chận wāng r̀āng thrmān cring xākhār h̄nụ̀ng k̄heā h̄yud nômn̂āw læa cūngcı læa reìm s̄ạ̀ng sụ̄̂x k̄heā reìm thī̀ ca p̄hūk h̄eyụ̄̀x k̄hxng k̄heā k̄heā klāy pĕn thī̀ brip̣hokh kạb khwām khid k̄hxng kār thrmān, kār tạd læa kinkạn

nıpī 1987 txn xāyu 26 k̄heā mị̀ s̄āmārt̄h pheikc̄hey t̀x khwām prārt̄hnā k̄hxng k̄heā thī̀ ca ḳh̀ā h̄eyụ̄̀x k̄hxng k̄heā khwām phyāyām khrậng ræk k̄hxng k̄heā l̂m h̄elw meụ̄̀x dĕk xāyu 8 pī d̆ xd l̀x k̄hêāpị nı p̀ā thī̀ mī kār cạdkār thī̀ ca h̄lb h̄nī klạb pị thī̀ mæ̀ k̄hxng k̄heā nạ̀ng xyū̀ k̄heā bxk ẁā mæ̀ k̄hxng k̄heā ca thor reīyk tảrwc læa d̆ xd t̄hūk cạb d̆ xd dị̂ rạb thos̄ʹ cāk 118 wạn nı khuk læa thdlxng h̄nụ̀ng pī cintnākār k̄hxng k̄heā cm lng pị thī̀ radạb khwām lụk h̄ım̀ læa k̄heā reìm thī̀ ca thảh̄ı̂ rabb pêāh̄māy k̄hxng k̄heā khwām khid k̄hxng phwk k̄heā mạn mākkẁā thī̀ k̄heā h̄rụ̄x ṭhex k̄heā k̄heīyn wị̂ nı nm k̄hxng k̄heā"t̄ĥā c̄hạn ca dị̂ rạb mạn klạb b̂ān... " Wạn h̄yud s̄ud s̄ạpdāh̄̒ wạn rængngān thī̀ dewid dạklās̄ pār̒kh k̄heā s̀xn tạw xyū̀ k̄ĥāng thāng p̄hænkār k̄hxng k̄heā dị̂ rạb khwām p̄hidh̄wạng cāk kār deinthāng kịl ph̀x mæ̀ xỳāng kıl̂ chid læa rwdrĕw k̄hxng dĕk xeng thī̀ ca mā kıl̂ yạ̀wyêā thèānận thī̀ ca wìng pị tām s̄ênthāng d̂ān k̄ĥāng h̄rụ̄x k̄ĥām klạb pị thāng xụ̄̀n cāk thī̀ k̄heā s̀xn tạw xyū̀ d̆ xd h̄ı̂ k̄hụ̂n tæ̀ klạb pị thī̀ s̄wn s̄āṭhārṇa nı welā yĕn k̀xn tạds̄incı thī̀ ca mị̀ l̂m h̄elw xīk khrậng

phī̀n̂xng thậng s̄xng khn:
Bil lī̀, 10, læa phī̀ chāy k̄hxng k̄heā h̄ıỵ̀ khol, 11, pĕn ch̀wng plāy dị̂ rạb b̂ān cāk kār kĕb rwbrwm lūk kxl̒f cāk s̄nām kxl̒f tĥxngt̄hìn cụng tạds̄incı thī̀ ca chı̂ tạd s̄ận p̄h̀ān s̄wn s̄āṭhārṇa phwk k̄heā mā xyū̀ kạb d̆ xd pid kận thāng k̄hxng phwk k̄heā bn s̄ênthāng s̄ìng s̄kprk d̆ xd mị̀ dị̂ t̂xng s̄eīy welā læa s̄ạ̀ng h̄ı̂ phwk dĕk «thī̀ ca tām k̄heā pị dĕkchāy s̄ạ̀ng mị̀ pĕn xāc ca xxk cāk khwām klạw meụ̄̀x trah̄nạk t̄hụng s̄wn s̄āṭhārṇa thī̀ wùnwāy mạk ca t̄hūk thîng r̂āng dạngnận ch̀wng s̄āy k̄hxng wạn meụ̄̀x xxk cāk s̄ênthāng thī̀ ca xeā d̆ xd pheīyng 20 nāthī lwnlām dĕk, thæng phwk k̄heā læa thảkhwām s̄axād h̄lạkṭ̄hān khol xeā thī̀s̄ud k̄hxng kār lameid xāc ca xyū̀ nı khwām phyāyām thī̀ ca ch̀wy phī̀ chāy k̄hxng k̄heā thī̀ xāyu n̂xy kẁā tæ̀ mị̀mī xarị thī̀ s̄āmārt̄h ch̀wy dĕk thậng cāk khwām chạ̀w r̂āy bris̄uthṭhi̒ sụ̀ng mīd̆ xd d̆ xd c̄heụ̄xn thī̀ chāy læa cheụ̄̀x ẁā chāy thậng s̄xng tāy k̄heā xeā xxk bil lī̀ t̄hūk phb khrậng ræk thī̀ yạng mī chīwit xyū̀ tæ̀ k̄heā ca tāy mị̀ nān h̄lạngcāk thī̀ t̄hūk nả tạw pị thī̀ rong phyābāl khol r̀āngkāy k̄hxng k̄heā t̄hūk phb pĕn welā h̄lāy chạ̀wmong t̀x mā h̄lạngcāk thī̀ Neers rāyngān ẁā lūkchāy k̄hxng k̄heā dị̂ h̄āy pị læa cêāh̄n̂āthī̀ rū̂ thī̀ ca mxng h̄ā lūk khn thī̀ s̄xng

txn ræ kd̆ xd kạngwl ẁā tảrwc xỳāng dı ca cheụ̄̀xm yong k̄heā kạb kār ḳhātkrrm k̄hxng phī̀n̂xng Neer tæ̀ tạṇh̄ā d̆ xd kảlạng mī khwām khid rireìm doy c̄hephāa kār ḳh̀ā k̄heā pras̄b khwām s̄ảrĕc khwām khid chạ̀w r̂āy k̄hxng k̄heā t̄hụng radạb khwām lụk h̄ım̀ k̄hxng s̄ìng lew r̂āy k̄heā khrùnkhid tụ̄̀ntên māk k̄hụ̂n k̄hxng castrating dĕk h̄nùm læa dū dĕk mī leụ̄xd xxk pị s̄ū̀​​khwām tāy h̄rụ̄x pheụ̄̀x h̄ı̂ k̄heā mī chīwit xyū̀ pheụ̄̀x h̄ı̂ s̄āmārt̄h pru ngd̆ xd h̄eyụ̄̀x xwạywa pheṣ̄ nı d̂ānh̄n̂ā k̄hxng k̄heā læa kảlạng h̄ı̂ xāh̄ār phwk k̄heā kạb dĕk xāc pĕn pị dị̂thī̀ k̄heā khid ẁā klạw ca pĕn cring thī̀ lew r̂āy yìng t̄ĥā d̆ xd tạw xeng kin phwk k̄heā nı d̂ānh̄n̂ā k̄hxng h̄eyụ̄̀x p̄hū̂ kherāah̄̒ r̂āy

s̄ī̀ pī kèā:
Meụ̄̀x d̆ xd trah̄nạk ẁā tảrwc mī xokās̄ nı kār k̄hāy nı kār ḳhātkrrm k̄hxng chāy Neer k̄heā reìm thī̀ ca wāngp̄hæn dein h̄n̂ā t̀x pị k̄heā k̄hạb rt̄h k̄ĥām s̄aphān pị phxr̒t lænd̒ xo re kxn læa læ̀n s̄wn s̄āṭhārṇa læa s̄nām dĕk lèn thī̀ mī bāng s̄̀wn thī̀ xyū̀ kıl̂ khidt̄hụng nı thī̀s̄ud k̄heā k̆ dein pị thī̀ rong p̣hāphyntr̒ tæ̀ xokās̄ thī̀ ca lạkphā tạw dĕk mị̀ nả s̄enx tạw xeng wạn rùng k̄hụ̂n k̄heā pị s̄nām dĕk lèn k̄hxng rongreīyn richmxnd̒ dĕk thī̀ mīxāyu mākkẁā bāng khn kảlạng lèn futbxl tæ̀ k̄heā s̄ạngket h̄ĕn lī Iseli s̄ī̀ pī lèn khn deīyw bn p̣hāphnìng d̆ xd t̄hām lī lĕk «n̂xy «t̄ĥā k̄heā t̂xngkār thī̀ ca mī khwām s̄nuks̄nān læa thảh̄ı̂ ngein bāng s̄̀wn lī - p̄hū̂ thī̀ dị̂ rạb kār s̄xn mị̀ dị̂thī̀ ca phūd khuy kạb khn pælk h̄n̂ā - kl̀āw ẁā mị̀mī tæ̀ d̆ xd khŵā mụ̄x k̄hxng k̄heā læa reìm t̂n pị yạng rt̄h k̄hxng k̄heā meụ̄̀x lī reìm thī̀ ca t̀xt̂ān d̆ xd bxk k̄heā ẁā mị̀ t̂xng kạngwl ẁā ph̀x k̄hxng lī dị̂ s̄̀ng d̆ xd thī̀ ca leụ̄xk k̄heā k̄hụ̂n p̣hāy nı x phār̒ th mên d̆ xd lī dị̂ p̣hāy tı̂ kārk ra thả thī̀ pĕn pị mị̀ dị̂ k̄hxng kār l̀wng lameid læa thrmān xeks̄ār thậngh̄md xỳāng rxbkhxb doy dxd s̄̒ mī p̣hāph læa rāykār nı s̄mud bạnthụk k̄hxng k̄heā chêā wạn h̄lạngcāk kār cạbkum k̄hxng k̄heā k̄hæ wn dxd s̄̒ lī Iseli pị s̄ū̀​​khwām tāy nı tū̂ s̄eụ̄̂xp̄ĥā k̄hxng k̄heā k̀xn thī̀ ca mùng h̄n̂ā xxk pị thảngān k̄heā xeā p̣hāph k̄hxng dĕk n̂xy thī̀ kảlạng ca tāy læa h̄̂xy tāy r̀āngkāy s̀xn xyū̀ beụ̄̂xngh̄lạng p̄ĥāh̄̀m læa ŝāy h̄lạngcāk thī̀ thảngān thī̀ k̄heā thả rāykār nı s̄mud bạnthụk pracả wạn k̄hxng k̄heā ẁā k̄heā ca"t̂xng pị h̄ās̄ t̄hān thī̀ thī̀ ca t̄h̀āy xon k̄ĥxmūl k̄hya thī̀ pĕn" khwām h̄māy r̀āngkāy thrmān lĕk «k̄hxng lī Iseli k̄heā cụng tạds̄incı thī̀ ca xxk cāk dĕk doy wænkhūwexr̒ thales̄āb læa kār p̄heā h̄ịm̂ h̄lạkṭ̄hān dı «thī̀ yxmrạb s̄ảh̄rạb dĕk kāngkeng Ghostbusters ro beir̒t Iseli ph̀x lī yạng khng mī khwām h̄wạng mæ̂ẁā lī dị̂ rạb h̄āy pị pĕn welā h̄lāy wạn nāy Iseli thả khả s̄ạ̀ng prachāchn s̄ædng khwām h̄wạng ẁā lī dị̂ rạb kār dảnein kār doy h̄engā tæ̀ khn kruṇā tæ̀ nı chêā wạn thī̀ 1 phvṣ̄cikāyn 1989 khwām h̄wạng thậngh̄md s̄îns̄ud lng h̄lạngcāk thī̀ phb ṣ̄ph.

Cạb p̣hāph k̄hxng k̄heā læa s̄ārp̣hāph:
D̆ xd h̄līk leī̀yng s̄wn s̄āṭhārṇa tĥxngt̄hìn tạds̄incı ẁā rong p̣hāphyntr̒ ca pĕn s̄t̄hān thī̀ thī̀ dī thī̀ ca l̀ā h̄eyụ̄̀x rāy t̀x pị k̄hxng k̄heā k̄heā dein pị thī̀ rong lakhr s̄erīp̣hāph h̄ım̀ læa rx h̄ı̂ dĕk h̄nùm thī̀ ca pị mị̀ t̂xng s̄ı̀ thī̀ h̄̂xngn̂ả k̄heā phyāyām thī̀ ca dị̂ rạb s̄eīyng krīd r̂xng h̄k pī dĕk xāyu p̣hāynxk tæ̀ k̆ t̄hūk cạb doy wil leīym rey̒ kerfs̄̒ fæn k̄hxng mæ̀ k̄hxng dĕk d̆ xd t̄hūk s̄xbpākkhả doy cêāh̄n̂āthī̀ tảrwc cāk wxchingtạn læa xo re kx n pĕn p̄hū̂ t̂xng s̄ngs̄ạy nı khdī ḳhātkrrm k̄hxng phī̀n̂xng Neer læa lī Iseli nı txn ræk k̄heā pt̩is̄eṭh khwām rū̂ dı «læa yụ̄nyạn ẁā k̄heā h̄māy deīyw thī̀ ca thảr̂āy dĕk cāk rong lakhr cāk nận thậng thạṣ̄nkhti k̄hxng k̄heā pelī̀yn pị læa k̄heā s̄ārp̣hāph kạb kār ḳhātkrrm delighting nı kār peidp̄hey rāy laxeīyd thī̀ ǹā tkcı k̄heā s̄ạ̀ng h̄ı̂ tảrwc dịxārī̀ k̄hxng k̄heā lī kāngkeng Ghostbusters, p̣hāph thī̀ kl̀āwh̄ā læa cĕbpwd thrmān thī̀ mị̀ dị̂ chı̂

kār phicārṇā khdī læa kār f̂xng khdī:
D̆ xd t̄hūk tậng k̄ĥxh̄ā kạb s̄ām k̄ĥxh̄ā ḳhātkrrm priỵỵā ræk bwk phyāyām lạkphā tạw cāk rong lakhr s̄erīp̣hāph kạb khả næanả thnāy k̄hxng k̄heā k̄heā x̂xnwxn mị̀ p̄hid tæ̀ kār pelī̀ynpælng nı p̣hāyh̄lạng ẁā ca mī khwām p̄hid mạn k̆ k̄hụ̂n xyū̀ kạb khṇa lūkk̄hun thī̀ ca tạds̄incı thos̄ʹ xạykār k̄het thảh̄ı̂ mạn chạdcen khả tạds̄in k̄hxng ṣ̄āl thī̀ k̄heā khād h̄wạng k̄heā bxk khṇa lūkk̄hun"k̄heā wāngp̄hæn ḳhātkrrm dĕk. K̄heā krathả kār ḳhātkrrm dĕk. K̄heā h̄wn nụk cintnākār læa kār ḳhātkrrm dĕk. Kạb chīwit nı khuk doy mị̀ rx lngxāỵā s̄xng s̄ìng h̄el̀ā nận yạng khng mī xyū̀ h̄ı̂ kạb k̄heā" khṇa lūkk̄hun k̆ s̄ædng h̄ı̂ h̄ĕn læ̂w dịxārī̀ p̣hāph læa h̄lạkṭ̄hān xụ̄̀n «p̂x ngkạnd̆ xd reīyk ẁā mị̀mī phyān læa nả s̄enx h̄lạkṭ̄hān thnāy khwām d̆ xd lī denmār̒k mị̀ s̄enx ẁā mị̀mī khn mī s̄ti ca pĕn khwām s̄āmārt̄h nı kār k̀x xāchỵākrrm chạ̀w r̂āy h̄el̀ā nī̂ d̆ xd dị̂ rạb thos̄ʹ prah̄ārchīwit nı 15 krkḍākhm 1990

pt̩is̄eṭh kār xuthṭhrṇ̒ xạtnomạti
d̆ xd pt̩is̄eṭh thī̀ ca xuthṭhrṇ̒ thos̄ʹ prah̄ārchīwit k̄hxng k̄heā læa leụ̄xk thī̀ ca k̄hæwn pĕn wiṭhī kār k̄hxng kār dảnein kār thī̀ x̂āng ẁā k̄heā t̂xngkār thī̀ ca s̄ạmp̄hạs̄ kạb s̄ìng thī̀ lī Iseli mī pras̄bkārṇ̒ k̄heā bxk ṣ̄āl ẁā"p̄hm ca t̂xng dảnein kār k̀xn thī̀ p̄hm ca mī xokās̄ thī̀ ca h̄lb h̄nī h̄rụ̄x ḳh̀ā khır bāng khn thī̀ xyū̀ nı khuk thī̀. T̄ĥā c̄hạn mị̀ h̄nī p̄hm s̄ạỵỵā ẁā khuṇ c̄hạn ca ḳh̀ā læa k̄h̀mk̄hụ̄n læa s̄nuk kạb thuk nāthī k̄hxng mạn."

H̄nạngs̄ụ̄x k̄hxng k̄heā:
Wạn k̄hxng kār dảnein kār k̄hxng k̄heā t̄hūk kảh̄nd h̄ı̂ wạn thī̀ 5 mkrākhm 1993 k̄heā dị̂ rạb khwām s̄ncı māk pherāa mị̀mī thī̀ k̄hæwn xyū̀ tām kḍh̄māy thī̀ khey thả mā nı s̄h̄rạṭ̄hxmerikā tậngtæ̀ pī 1965 d̆ xd mī khwām s̄uk̄h thī̀ bxk lèā reụ̄̀xngrāw k̄hxng k̄heā thī̀ ca s̄ụ̄̀x læa h̄nạngs̄ụ̄x lèm lĕk «thī̀ k̄heā k̄heīyn keī̀yw kạb wiṭhī kār h̄līk leī̀yng dĕk k̄h̀mk̄hụ̄n h̄ạwk̄ĥx: Meụ̄̀x khuṇ phb kạb khn pælk h̄n̂ā nı ch̀wng deụ̄xn k̀xn thī̀ ca dảnein kār k̄hxng k̄heā dxd s̄̒ dūh̄emụ̄xn ca h̄ạn pị h̄ā phra khạmp̣hīr̒ pheụ̄̀x khwām s̄adwk s̄bāy læa h̄nụ̀ng nı kār s̄ạmp̣hās̄ʹṇ̒ k̄hxng k̄heā k̄heā kl̀āw ẁā p̄hm cheụ̄̀x ẁā s̄ìng thī̀ phra khạmp̣hīr̒ s̄xn: C̄hạn ca pị s̄wrrkh̒ p̄hm mī k̄ĥx s̄ngs̄ạy tæ̀ p̄hm t̂xngkār thī̀ ca cheụ̄̀x ẁā p̄hm ca mī khwām s̄āmārt̄h thī̀ ca pị t̄hụng s̄ām chāy n̂xy læa h̄ı̂ phwk k̄heā kxd læa bxk phwk k̄heā ẁā k̄hxthos̄ʹ c̄hạn pĕn læa s̄āmārt̄h thī̀ ca rạk phwk k̄heā d̂wy khwām rạk thī̀thæ̂ cring cring læa mī khwām prārt̄hnā thī̀ ca thảr̂āy phwk k̄heā nı thāng dı thāng h̄nụ̀ng

khả phūd s̄udtĥāy k̄hxng k̄heā
Westley xạl lạn d̆ xd t̄hūk prah̄ārchīwit thī̀ 00:05 Nı wạn thī̀ 5 mit̄hunāyn 1993 khả s̄ạ̀ng s̄udtĥāy k̄hxng k̄heā khụ̄x"c̄hạn t̄hūk t̄hām khrậng deīyw doy khn p̄hm cả mị̀ dị̂ ẁā khır t̄ĥā mī wiṭhī dı thī̀ krathả p̄hid thāng pheṣ̄ xāc ca h̄yud. C̄hạn kl̀āw ẁā `c̄hbạb' p̄hm p̄hid. P̄hm p̄hid meụ̄̀x c̄hạn kl̀āw ẁā mī khwām h̄wạng mị̀ mị̀mī khwām s̄ngb s̄uk̄h. Mī khwām h̄wạng. Mī khwām s̄ngb s̄uk̄h. C̄hạn phb thậng nı phracêā phra yesū khris̄t̒. Mxng pị thī̀ phracêā læa khuṇ ca phb khwām s̄ngb s̄uk̄h. " Mī xyū̀ mị̀ k̄hxthos̄ʹ s̄ảh̄rạb khwām p̄hid k̄hxng k̄heā mị̀mī lạks̄ʹṇa thī̀ chạdcen k̄hxng khwām s̄ảnụk p̄hid

nxk khuk p̄hū̂ thī̀ xyū̀ nı kār s̄nạbs̄nun k̄hxng kār dảnein kār xāc ca dị̂yin s̄wd mnt̒ phelng chèn"yụ̄d h̄̀ā khx k̄hxng k̄heā" k̄hṇa thī̀ p̄hū̂ s̄nạbs̄nun thī̀ mị̀chı̀ r̂xngh̄ị̂ thī̀ mī k̄h̀āw ẁākār krathả k̄hxng k̄heā dị̂ pị tām thī̀ wāngp̄hæn wị̂

- nk

...