Afrikaans: Munchausen-sindroom deur Proxy en die waarheid

 

Die meeste van ons is waarskynlik reeds bekend met ten minste die idee van Munchausen-sindroom deur Proxy, selfs al is ons nie vertroud met die naam nie. Dit het die gewilde verbeelding betree danksy flieks en TV-programme soos Hulu se Emmy-bekroonde ware misdaadreeks The Act, wat die lewe en moord op Dee Dee Blanchard deur haar dogter, Gypsy Rose, wat sy mishandel het, beskryf het.

Die frase, wat die eerste keer in 1976 geskep is, beskryf 'n versorger wat óf hul aanklagte aanmoedig om siekte te maak of, in sommige uiterste gevalle, hulle eintlik siek maak om diagnoses, mediese sorg en uiteindelik aandag en simpatie te ontvang. Ten minste, dit is hoe dit algemeen verstaan ​​word. Die naam kom van Munchausen-sindroom, 'n term wat die eerste keer in 1951 geskep is om individue te beskryf wat hul eie mediese simptome oordryf of opgevoer het, self vernoem na die fiktiewe Baron Munchausen, 'n karakter uit 'n 18de-eeuse Duitse boek.

Maar wat is Munchausen-sindroom deur Proxy regtig? Hoe manifesteer dit? En hoe algemeen is dit? Om hierdie vrae te beantwoord, sal ons 'n bietjie in die term self moet delf. Trouens, die afwyking is nog nooit in die Diagnostiese en Statistiese Handleiding van Geestesversteurings (DSM), gepubliseer deur die Amerikaanse Psigiatriese Vereniging nie - ten minste nie met daardie naam nie. In die vyfde uitgawe van die handleiding is die afwyking gelys as Factitious Disorder Imposed on Another (FDIA), wat sy tans aanvaarde naam in diagnoses is, ten minste binne die Verenigde State. Net so identifiseer die Wêreldgesondheidsorganisasie die toestand bloot as “Faktitiewe versteuring”. Soos sulke verwarring oor terminologie kan suggereer, terwyl die publieke geloof in die bestaan ​​van Munchausen-sindroom deur Proxy (met watter naam ook al) alledaags kan wees, bly die werklikheid, aard en voorkoms van die versteuring self kontroversieel in mediese kringe. Trouens, Roy Meadow, een van die dokters wat dikwels gekrediteer word met die skep van die term, is later daarvan beskuldig dat hy 'n "teorie sonder wetenskap" saamgestel het. Deels kom hierdie kontroversie van die feit dat Factitious Disorder of Munchausen-sindroom deur Proxy byna onmoontlik is om te bewys, wat nie net bewyse vereis dat 'n kind se siekte nie werklik is nie, maar 'n begrip van die motiewe agter hoekom die siekte vervals of oordryf is. 'n Lyer aan die versteuring kan dalk elke teken toon om opreg te glo dat hul kind siek is, terwyl 'n misbruiker wat nie aan die versteuring ly nie, dit perfek kan naboots in 'n poging om die bewyse van hul mishandeling te bedek.

Verskeie hoëprofielsake waarin Roy Meadow 'n sleutelgetuie was, wat die geloofwaardigheid van die wanorde verder benadeel. Deur die 1990's en vroeë 2000's was Meadow instrumenteel in die vervolging van verskeie sake wat moeders tronk toe gestuur het vir die dood van hul kinders, en in 1998 is hy tot ridder geslaan vir sy werk in kindergesondheid.

In meer onlangse jare is verskeie van die sake waarin Meadow as 'n getuie opgetree het egter tersyde gestel, en hy is uit die Britse mediese register geskrap weens sy rol in die verhoor van Sally Clark—wat skuldig bevind is aan die moord op haar twee baba. seuns—net om die skuldigbevinding in 2003 om te keer toe Meadow daarvan beskuldig is dat hy vals en misleidende getuienis gelewer het. Ongelukkig, selfs na haar vrylating, het Clark gely aan talle probleme wat deur haar beproewing veroorsaak is en is binne 'n paar jaar aan alkoholvergiftiging dood.

Hierdie kontroversies oor die diagnose en die toelaatbaarheid daarvan in die hof het die afgelope paar jaar voortgeduur, met die wanorde wat so onlangs as 2021 in hofsake voorgekom het. Dit maak dit ook moeilik om vas te stel presies hoe algemeen die siekte werklik is, met ramings wat wissel van 1 in 'n miljoen tot 28 per miljoen, alhoewel daar sommige is wat vermoed dat die min-verstaanbare versteuring meer algemeen kan wees as wat algemeen gedink word.

Vir diegene wat die bestaan ​​daarvan aanvaar, manifesteer die versteuring as 'n vorm van mishandeling, waarin 'n versorger (gewoonlik 'n ouer, meestal 'n ma) óf hul kind afrig om siek te wees óf hulle eintlik siek maak om dikwels duur te ontvang. , pynlike en indringende mediese intervensies. Die redes vir hierdie gedrag is een van die kontroversiële elemente van die versteuring, maar word dikwels beskou as 'n patologiese behoefte aan aandag en validering - 'n manier waarop die versorger die "siek" rol plaasvervangend kan ervaar.

Ten spyte van sy relatiewe seldsaamheid, is die afwyking 'n besonder gevaarlike en verraderlike vorm van mishandeling, met 'n sterftesyfer wat 6-10% of selfs hoër kan wees. Sommige beskou dit as die mees dodelike vorm van mishandeling, en selfs wanneer individue wat die slagoffers van Munchausen-sindroom deur Proxy was wel oorleef, is hulle dikwels onderhewig aan chroniese probleme wat spruit uit beide die mishandeling self en, dikwels, van die onnodige mediese ingrypings wat hulle gemaak is om te verduur. Deels as gevolg van hierdie gevare, en deels omdat die gevalle self besonder dramaties is wanneer hulle onthul word, was daar oor die jare 'n aantal hoëprofielsake waar Munchausen-sindroom by Proxy betrokke was.

Onder hierdie is die geval van Kathy Bush, 'n Florida-vrou wie se dogter, Jennifer, teen die tyd dat sy agt jaar oud was, meer as 640 dae in verskeie hospitale deurgebring het en sowat 40 operasies ondergaan het. Die saak het die aandag van nie minder nie as presidentsvrou Hillary Clinton getrek, maar in 1996 is Bush daarvan beskuldig dat hy eintlik met haar dogter se mediese toerusting en medikasie gepeuter het om haar siekte te verleng. Kathy Bush is tronk toe en Jennifer is uit die huis verwyder, hoewel die twee meer as 19 jaar later herenig het en Jennifer het beweer dat haar ma haar nooit mishandel het nie.

Baie ander sake het meer tragiese eindes gehad. Neem byvoorbeeld die geval van Garnett-Paul Thompson Spears, wie se enkelma, Lacey, hom soveel tafelsout gevoer het dat hy op vyfjarige ouderdom daaraan gesterf het. Tydens haar verhoor, waar sy skuldig bevind is aan beide tweedegraadse moord en eerstegraadse manslag, is beweer dat haar metode van vergiftiging as gevolg van internetnavorsing ontstaan ​​het, en sy is gemotiveer deur die aandag wat haar seun se siekte haar op sosiale media getrek het. media.

Miskien is die mees berugte onlangse saak waarby Munchausen-sindroom deur Proxy betrokke is die moord op Dee Dee Blanchard. Dit was eers nadat die Missouri-vrou herhaaldelik in die rug gesteek is gevind dat die waarheid van haar lewe met haar dogter duidelik geword het - terwyl diegene wat hulle geken het Blanchard se bewerings geglo het dat sy 'n enkelma was met 'n chronies siek dogter wat nie kon omgee nie. vir haarself het dit ná Blanchard se moord duidelik geword dat haar dogter, Gypsy Rose, ’n slagoffer van jare se mishandeling was.

Vir een ding, Gypsy Rose was ouer as wat haar ma beweer het. Terwyl Blanchard gesê het dat haar dogter nog 'n tiener was, was Gypsy eintlik 24 toe sy en haar aanlyn kêrel saamgesweer het om haar ma dood te maak. Toe die waarheid van Gypsy se langtermyn-mishandeling na vore gekom het, het publieke simpatie haar pad gedraai, en hoewel sy uiteindelik skuldig bevind is aan tweedegraadse moord vir haar aandeel in haar ma se dood, het sy 'n mindere vonnis gekry, met die aanklaer wat die saak " buitengewoon en ongewoon.” En dit is die waarheid van hierdie saak.

Soos altyd, bly veilig!

voël