Afrikaans: Ons liggaam se reaksie op uiterste stres: die geveg of vlugrespons:

Almal, veral militêre personeel, gaan in hul leeftyd 'n soort stresvolle of gevaarlike situasie ervaar, en gelukkig het ons liggaam 'n natuurlike, ingeboude stresreaksie op dreigende situasies wat die 'stryd of vlugrespons' genoem word. Om ons liggaam se natuurlike reaksie op bedreiging en gevaar te verstaan, kan ons help om die simptome van PTSV beter te verstaan.

Die geveg of vlugreaksie verwys na 'n spesifieke biochemiese reaksie wat beide mense en diere ervaar tydens intensiewe spanning of vrees. Die simpatiese senuweestelsel stel hormone vry wat veroorsaak dat veranderinge regdeur die liggaam voorkom.

Wat is die stryd of vlug reaksie?

Dit is die liggaam se reaksie op waargenome bedreiging of gevaar. Tydens hierdie reaksie word sekere hormone soos adrenalien en kortisol vrygelaat, die hartklop bespoediging, vertraagde vertering, bloedvloei na groot spiergroepe, en verander verskeie ander outonome senuweesfunksies, wat die liggaam 'n uitbarsting van energie en krag gee. Oorspronklik vernoem na die vermoë om ons in staat te stel om fisies te veg of weg te hardloop wanneer dit met gevaar gekonfronteer word, is dit nou geaktiveer in situasies waar geen reaksie gepas is nie, soos in die verkeer of tydens 'n stresvolle dag by die werk. Wanneer die waargenome bedreiging weg is, is stelsels ontwerp om terug te keer na normale funksie via die ontspanningsreaksie, maar in ons tye van chroniese stres gebeur dit dikwels nie, wat skade aan die liggaam veroorsaak nie.

Die stryd-of-vlug reaksie, ook bekend as die akute stresrespons, verwys na 'n sielkundige reaksie wat voorkom in die teenwoordigheid van iets wat skrikwekkend is, óf geestelik of fisies. Die stryd-of-vlug reaksie is eers in die 1920's deur die Amerikaanse fisioloog Walter Cannon beskryf. Cannon het besef dat 'n ketting van vinnig voorkomende reaksies in die liggaam help om die liggaam se hulpbronne te mobiliseer om dreigende omstandighede te hanteer. In reaksie op akute stres word die liggaam se simpatiese senuweestelsel geaktiveer weens die skielike vrystelling van hormone. Die simpatiese senuweestelsels stimuleer die byniere wat die vrystelling van katekolamiene veroorsaak, wat adrenalien en noradrenalien insluit. Dit lei tot 'n toename in hartklop, bloeddruk en asemhaling. Nadat die bedreiging weg is, neem dit tussen 20 en 60 minute om die liggaam terug te keer na sy voor-opwindende vlakke.

Die stryd-of-vlug reaksie is ook bekend as die akute stres of uiterste reaksie. In wese berei die reaksie die liggaam voor om die bedreiging te beveg of te vlug. Dit is ook belangrik om daarop te let dat die reaksie geaktiveer kan word weens beide werklike en denkbeeldige bedreigings.

Die verskil tussen angs en vrees: Voordat ons bespreek wat in die geveg of vlugsindroom gebeur, is dit belangrik om eers die verskil tussen vrees en angs te bespreek. Vrees is die emosie wat jy ervaar wanneer jy eintlik in 'n gevaarlike situasie is. Angs is wat jy ervaar om te lees tot 'n gevaarlike, stresvolle of dreigende plek. U kan ook angs ervaar wanneer u dink aan iets stresvol of gevaarlik wat met u kan gebeur. Ander woorde vir angs kan 'vrees' of 'vrees' wees.

Die verskil tussen angs en vrees kan so goed geïllustreer word. Dink aan die laaste keer dat jy op 'n rollercoaster gegaan het. Angs is wat jy gevoel het toe jy in lyn was na die heuwels, steil druppels en lusse, asook om die skreeu van ander ruiters te hoor. Jy het ook waarskynlik angs gevoel toe op die rollercoaster as jy nader aan die top van die eerste heuwel gekom het. Vrees is wat jy ervaar het toe jy oor die hoogtepunt van die heuwel gegaan het en jou val in die eerste heuwel begin val.

Angs en vrees is nuttig: Angs en vrees is baie nuttige reaksies. Die menslike ras kan nie eers bestaan ​​as dit nie vir hierdie harde bedrade reaksies op gevaar en bedreiging was nie. Angs en vrees bied ons inligting. Dit is, hulle vertel ons wanneer die gevaar teenwoordig is en hulle voorberei vir ons om op te tree.

As jy in 'n stresvolle of gevaarlike situasie is en vrees en angs ervaar, gaan jou liggaam deur 'n aantal veranderinge:

* Hartklop kan toeneem.

* Visie kan smal (soms 'tonnelvisie' genoem word).

* Mag sien dat jou spiere gespanne word.

* Kan begin sweet.

* Gehoor kan meer sensitief raak.

* Al hierdie veranderinge is deel van die stryd of vlug sindroom. Soos die naam impasse is, berei hierdie veranderinge u voor vir onmiddellike aksie. Hulle berei jou voor om te vlug, vries (soos 'n kangaroo doen wanneer dit in iemand se kopligte gevang word), of om te veg. * Al hierdie is aanpasbare liggaamlike reaksies in wese ontwerp om ons lewendig te hou, en omdat hierdie antwoorde belangrik is vir ons oorlewing, kom hulle vinnig en sonder gedagtes voor. Hulle is outomaties.

*Një dobësi për këtë përgjigje: do të ishte e mrekullueshme nëse ankthi dhe frika ndodhën vetëm në situata ku ishim në rrezik të menjëhershëm. Për fat të keq, nuk funksionon gjithmonë në këtë mënyrë. Për shembull, shumë njerëz kanë frikë dhe ankth kur flasin para njerëzve të tjerë. Ju gjithashtu mund të keni frikë dhe ankth kur takoni dikë të ri. Një person me PTSD mund të përjetojë frikë dhe ankth kur të dalin në vende të mbushura ose të ngushta, të tilla si një dyqan ushqimesh ose metro. Këto situata nuk janë të rrezikshme në kuptimin që ata nuk e kërcënojnë mbijetesën tonë. Pra, pse mund të kemi frikë dhe ankth në këto situata?

Ne kemi frikë dhe ankth në këto situata për shkak të mënyrës se si i vlerësojmë këto situata. Trupi ynë nuk mund të tregojë gjithmonë dallimin midis kërcënimit të vërtetë dhe të imagjinuar. Prandaj, kur interpretojmë një situatë si kërcënuese, trupi ynë do të përgjigjet sikur situata është e rrezikshme dhe kërcënuese, edhe nëse vërtet nuk është në të vërtetë.

Lufta ose përgjigja e fluturimit dhe PTSD: Kur njerëzit përjetojnë diçka traumatike dhe / ose kanë PTSD, ata nuk mund të ndihen më si edhe pse bota është një vend i sigurt. Mund të ndihet sikur rreziku është kudo. Si rezultat, një person mund të jetë vazhdimisht në një gjendje frike dhe ankthi. Për këtë arsye, trajtimet njohëse të sjelljes për PTSD shpesh përqendrojnë shumë vëmendje në ndryshimin e mënyrave në të cilat njerëzit interpretojnë mjedisin e tyre. Mindfulness mund të jetë një mënyrë tjetër e 'marrjes së një hapi' nga mendimet, duke reduktuar fuqinë e tyre për të aktivizuar luftën ose përgjigjen e fluturimit.

Shenjat e përbashkëta: Lufta ose përgjigja e fluturimit është një frazë e kapur që përshkruan përgjigjen e trupit ndaj stresit. Lufta ose fluturimi i referohet të dy zgjedhjeve paraardhësit tanë kur përballeshin me një kafshë apo armik të rrezikshëm. Në atë moment të stresit (frikës), trupi përgatitet të plagoset dhe të shpenzojë energji në grupet e mëdha të muskujve të armëve, këmbëve dhe shpatullave që përdorim ose për të luftuar ose drejtuar (fluturim).

Një reagim lufte ose fluturimi shkakton disa shenja të zakonshme: lëkurë të ftohtë, të zbehtë: rrjedhjen e gjakut në sipërfaqen e trupit është zvogëluar në mënyrë që rrjedhja e gjakut në krahët, këmbët, shpatullat, trurin, sytë, veshët dhe hundët mund të rriten. Përveç përgatitjes për të kandiduar dhe për të luftuar, trupi është duke u përgatitur për të menduar shpejt dhe të jetë i vetëdijshëm për kërcënimet duke dëgjuar, duke parë dhe nuhatur gjërat më mirë. Duke tërhequr gjakun larg nga lëkura gjithashtu ndihmon në uljen e gjakderdhjes nga shkurtimet dhe scrapes. Djersitja: Running ose mundje me Bears me siguri do të shkaktojë një rritje në ngrohjen e trupit. Për t'u përgatitur për këtë, trupi fillon të djerset sapo të ndihet i stresuar. Pra, jo vetëm që është ndjenja jonë e erë e rritur, por kështu është se si ne erë për të tjerët (aroma e trupit). Në terma mjekësorë, ky lloj djersitje njihet edhe si diaforeza.

Nxënësit e zgjatur: për të lënë më shumë dritë në dhe për të përmirësuar sytë, nxënësit dilate.

Gojën e thatë: lëngje stomakut dhe prodhimi i pështymës zvogëlohet sepse rrjedhja e gjakut në sistemin e tretjes është zvogëluar. Trupi mund të ndërpresë tretjen e atij hamburgeri derisa të jetë eliminuar kërcënimi. Mendoni për atë si një sistem prioritar: është më e rëndësishme të jetoni tani sesa të tretet ushqimi. Ky reagim i njëjtë mund të shkaktojë gjithashtu një stomak të mërzitur. Lufta ose përgjigja e fluturimit është një rezultat i drejtpërdrejtë i adrenalin që lëshohet në qarkullimin e gjakut. Çdo gjë që shkakton stresin në trup do të shkaktojë një luftë ose përgjigje të fluturimit - shefi i zemëruar, afatet, lufta familjare, sëmundjet, aksidentet e makinave, sulmet në zemër etj.

*'N nadeel van hierdie reaksie: Dit sal groot wees as angs en vrees net plaasgevind het in situasies waar ons in die onmiddellike gevaar was. Ongelukkig werk dit nie altyd so nie. Byvoorbeeld, baie mense het vrees en angs wanneer jy voor ander mense praat. U kan ook vrees en angs hê wanneer u iemand nuut ontmoet. 'N Persoon met PTSD kan vrees en angs ervaar wanneer hulle in druk of beknopte plekke gaan, soos 'n kruidenierswinkel of 'n metro. Hierdie situasies is nie gevaarlik in die sin dat hulle nie ons oorlewing bedreig nie. So, hoekom kan ons vrees en angs in hierdie situasies hê?

Ons het vrees en angs in hierdie situasies as gevolg van die manier waarop ons hierdie situasies evalueer. Ons liggaam kan nie altyd die verskil tussen werklike en verbeelde bedreiging vertel nie. Daarom, wanneer ons 'n situasie as dreigend interpreteer, gaan ons liggaam reageer asof die situasie gevaarlik en dreigend is, selfs al is dit regtig nie in werklikheid nie.

Die geveg of vlugrespons en PTSD: Wanneer mense iets erumaties ervaar en / of PTSD het, kan hulle nie meer voel asof die wêreld 'n veilige plek is nie. Dit kan voel asof gevaar oral is. As gevolg hiervan kan 'n persoon voortdurend in 'n toestand van vrees en angs wees. Om hierdie rede fokus kognitiewe gedragsbehandelings vir PTSD dikwels baie aandag daarop om die maniere waarop mense hul omgewing interpreteer, te verander. Mindfulness kan 'n ander manier wees om 'n stap terug te neem van gedagtes, wat hul krag verminder om die geveg of vlugrespons te aktiveer.

Die algemene tekens: Die geveg of vlug reaksie is 'n vang-alle frase wat die liggaam se reaksie op stres beskryf. Veg of vlug verwys na die twee keuses wat ons voorvaders gehad het toe hy 'n gevaarlike dier of vyand gehad het. In daardie oomblik van stres (vrees) berei die liggaam hom voor om beseer te word en energie te bestee in die groot spiergroepe van die arms, bene en skouers wat ons gebruik om te veg of te hardloop (vlug).

'N Veg of vlug reaksie veroorsaak 'n paar algemene tekens: koel, ligte vel: bloedvloei na die oppervlak van die liggaam word verminder sodat die bloed vloei na die arms, bene, skouers, brein, oë, ore en neus kan verhoog word. Behalwe om gereed te wees om te hardloop en te veg, is die liggaam besig om vinnig te dink en bewus te wees van bedreigings deur te hoor, om dinge beter te sien en te ruik. Om bloed weg te trek van die vel, help ook om bloeding van snitte en skrape te verminder. Sweating: hardloop of stoei met beren sal beslis 'n toename in liggaamshitte veroorsaak. Om daarvoor voor te berei, begin die liggaam sweet sodra dit gestres voel. So nie net is ons gevoel van reuk verhoog nie, maar so is dit hoe ons ruik vir ander (liggaamsgeur). In mediese terme is hierdie soort sweet ook bekend as diaphorese.

Verwikkelde leerlinge: Om meer lig in te laat en die oog te verbeter, verwelkom die leerlinge.

Droë mond: Gastriese sappe en speekselproduksie verminder omdat bloedvloei na die spysverteringstelsel afgeneem word. Die liggaam kan vertering van daardie hamburger onderbreek totdat die bedreiging uitgeskakel is. Dink aan dit as 'n prioriteitstelsel: dit is belangriker om nou te lewe as om kos te verteer. Dieselfde reaksie kan ook 'n ontstoke maag veroorsaak. Die geveg of vlugrespons is 'n direkte gevolg van adrenalien wat in die bloedstroom vrygestel word. Enigiets wat stres aan die liggaam veroorsaak, sal 'n geveg of vlugrespons veroorsaak - kwaai baas, sperdatums, gesinsgeveg, siekte, motorongeluk, hartaanval, ens.

*Hierdie reaksie berei ook die liggaam voor vir vinnige aksie. Of jy kies om te vlug of te veg, sal jou liggaam al sy hulpbronne benodig. Dit word geglo dat dit 'n evolusionêre ontwikkeling is en kan slegs deur intense werk en opleiding onderdruk word.

As u 'n fobie het, kan die geveg of vlugrespons geaktiveer word wanneer u gekonfronteer word met die voorwerp van u vrees. Daarom kan jy skud, huil, vyandig of selfs van die situasie afloop.

'N Fobie kan 'n langtermyn-effek op jou fisiese gesondheid hê. Gereelde of chroniese aktivering van die geveg of vlugrespons, veral in situasies waarin geen uitkoms prakties is nie, kan lei tot verteringsprobleme, verhoogde risiko van hartsiektes en die ander bekende effekte van chroniese stres. Met behandeling kan jy egter leer om jou vrees te oorkom.

Taming die vlug of vlug reaksie

Wat voel jy in jou liggaam wanneer jy angstig voel? Gewoonlik kan u 'n vinnige hartklop, vlak, vinnige asemhaling en gespanne spiere sien. Hierdie fisiese reaksies is die gevolg van die 'stryd of vlug' reaksie stelsel, 'n vernuftige meganisme. Wanneer 'n persoon iets sintuig as moontlik dreigend, vind 'n aantal fisiologiese veranderinge in die liggaam plaas. Die brein stuur waarskuwing seine deur die sentrale senuweestelsel. Die adrenale kliere begin met die vervaardiging van hormone (adrenalien en noradrenalien) wat die hart vinniger en asemhaling laat klop om vinniger te word. Spiere tyd en leerlinge verwring.

Die persoon se liggaam is gereed om een ​​van twee dinge te doen:

Konfronteer die bedreiging en hanteer dit, of

Kry so ver weg van die bedreiging so gou as moontlik.

Hierdie stryd of vlugrespons is gepas en kan eintlik lewensredding wees wanneer daar 'n werklike en dreigende fisiese bedreiging is. Byvoorbeeld, wanneer die bestuurder voor jou skielik op die remme slaan, moet jy vinnig reageer (en sonder baie gedagtes) om 'n ongeluk te voorkom. Sommige mense het egter 'n vroeë waarskuwingstelsel wat 'n bietjie te sensitief is. Vir hierdie mense word die geveg of vlugresponse geaktiveer deur gebeurtenisse wat deur baie ander geïgnoreer sal word. Hierdie hipersensitiwiteit kan veroorsaak word deur 'n aantal faktore, insluitend:

'N geërfde wanbalans in breinhormone, soos in angs en bipolêre versteurings; 'N geskiedenis van mondelinge of fisiese mishandeling in die kinderjare; Ander post-traumatiese stresversteurings.

Dit is uitputtend en ongemaklik om soveel tyd in 'n staat van hoë waarskuwing te spandeer. Daarbenewens is daar moontlike fisiese gevolge om die hele tyd te voel, insluitend hoë bloeddruk, spanning of migraine hoofpyn, fibromialgie en TMJ (temporomandibulêre gewrig) sindroom.

Wat kan ons doen? Hoe ontslaan ons al die energie wanneer ons besef daar is regtig geen gevaar nie? Die geveg of vlugreaksie is immers 'n onwillekeurige fisiese reaksie op 'n situasie. Dit kan dalk nie moontlik wees om 'n geestelike richtlijn aan ons byniere uit te reik om hulle te vertel om op te hou om adrenalien en noradrenalien te produseer nie. Soome asemhalingsoefeninge bied 'n relatief maklike hulpmiddel om van hierdie verhoogde toestand van waarskuwing af te kom.

Weereens, daar is nie nodig om jouself te stoot of jouself te oordeel om angstig te wees nie. Die idee is om vir 'n kort tydjie stil te wees en om jou omgewing te sien, soms is dit alleen 'n veel groter stresverligter as wat selfs die kenners kan kwantum.

Soos altyd, word ingelig en bly veilig!

voël